MAHKEMESİ : İŞ MAHKEMESİ
DAVA : Davacı, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı ile izin ücreti, fazla mesai ücreti, hafta tatil ücreti, bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde davacı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı işçi, davalı şirkette 01.02.1989-31.07.2009 tarihleri arasında çalıştığını şantiye işlerinin bitimi nedeniyle kısa sürelerle ücretsiz izinli olarak yurda gönderildiğini, davalının kendisini çağırmasını beklediğinden hizmet akdinin aralıksız devam ettiğini, son ücretinin net 800,00 USD olduğunu, yatacak yerinin karşılandığını ve üç öğün yemeğinin verildiğini, iş bitimi nedeniyle diğer işçilerle birlikte ücretsiz izinli olarak yurda gönderildiğini, ancak bir daha işe çağrılmadığını belirterek kıdem ve ihbar tazminatı ile birlikte bir kısım işçilik alacaklarının tahsilini talep etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı işveren, davacının çalışmasının sürekli ve kesintisiz olmadığını, bir şantiyeden ayrılıp diğerinde işbaşı yaptığı süreçte arada çalışmadığı dönemde şirket ile bağlantısının olmadığını, istifa dilekçesi nedeniyle 01.07.2009 tarihinde çıkışının yapıldığını bildirerek yerinde bulunmayan davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, davacının feshe bağlı tazminatlara hak kazandığı, dosyaya sunulan bordrolarda fazla çalışma ücreti, bayram çalışma ücreti ve hafta tatili çalışma ücreti tahakkuklarının bulunduğu, cari hesap kartının mevcut olduğu, her ikisindeki miktarların örtüştüğü, tahakkuk eden bu miktarların banka kayıtlarında ödenen miktar ile aynı olduğu anlaşıldığından, davacının saat başı 3,00 USD ücret ile çalıştığı kabul edilerek, bilirkişi raporunun birinci seçeneğine göre belirlenen kıdem ve ihbar tazminatının kabulüne, fazla mesai ücreti, hafta tatili ücreti ve genel tatil ücreti yönünden bordrolarda tahakkuk edilen miktardan daha fazla süre ile çalışıldığı yazılı belge ile ispat edilemediğinden reddine karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı yasal süresi içinde davacı vekili temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Davacı işçi, davalı şirketin Rusya’daki şantiyelerinde demirci olarak çalıştığını, en son 800,00 USD ücret aldığını, fazla çalışma ücreti ile hafta tatili ücreti bayram ve genel tatil ücretlerinin ödenmediğini belirterek davaya konu tazminat ve işçilik alacaklarını talep etmiştir.
Davalı işveren son ücretin 3,00 USD/saat olduğunu ve fazla çalışmaların da bu ücrete eklenerek ödendiğini savunmuştur.
Mahkemece, davacının savunmada geçen saat ücreti ile çalıştığı ve bordrolarda fazla çalışma ile hafta tatili ücreti tahakkuku yer aldığı gerekçesiyle sözü edilen isteklerin reddine karar verilmiştir.
Somut olayda davacının aylık temel ücretinin miktarı tartışma konusudur. Davacı tanığı davacının iddia ettiği ücreti doğrulamış, ücret araştırmasına gelen cevapta yurtdışında çalışan işçinin ücretinin bilinmediği açıklamış ancak yurt içinde çalışan demirci ustasının ücreti bildirilmiştir.
Bilirkişi raporunda iddia ve savunmaya göre iki farklı ücret üzerinden değerlendirmeler yapılarak hesaplamaya gidilmiştir.
Mahkemece davalının savunduğu saat ücreti üzerinden yapılan hesaba itibar edilerek isteklerin kısmen kabulüne karar verilmiştir. Mahkemece kabul edilen ücret, yurt içinde çalışan bir işçinin alabileceği ücret olarak sendika tarafından bildirilen ücretin dahi altında kalmaktadır.
Dosya içinde yer alan imzasız ücret bordrolarının incelenmesinden, aylık normal çalışma saatleri ile fazla çalışma ve hafta tatili ücretleri tahakkukların son dönemlerde yaklaşık 1.000,00 USD üzerinde gerçekleştiği anlaşılmaktadır. Ücret bordroları davacının imzasını içermemekte olup saat ücreti 3,00 USD ile çarpılmış ancak aynı bordrolarda fazla çalışma ücreti, hafta tatili ücreti, çalışmadan ödenen ve yolda geçen süre tahakkukları yer alsa da, bazı aylarda tahakkuk miktarları değiştirilmek suretiyle hemen hemen aynı ücret rakamına ulaşılmıştır. İşverence dayanılan ücret bordroları ile cari hesap kartında yazılı ödeme rakamları da birbiriyle uyumlu değildir. Bu durumda davacı işçi iddia ettiği aylık 800,00 USD net ücreti kanıtlamış durumdadır. Davaya konu işçilik alacakları hesabında bilirkişi raporunun ilgili seçeneği dikkate alınmalıdır. Ancak sözü edilen raporda fazla çalışma, hafta tatili ile genel tatil alacaklarının giydirilmiş ücret olan 900,00 USD üzerinden hesaplandığı dikkate alınmalı, gerekirse sözü edilen istekler bakımından yeniden hesap raporu alınarak 800,00 USD üzerinden hak kazanılabilecek tutarlar belirlenmelidir.
Öte yandan, davacı işçi aylık ücretinin 800,00 USD olduğunu ileri sürmesine rağmen cari hesap kartına ve banka hesap hareketlerine göre sözü edilen miktarın çok üzerinde aylık ödemeler söz konusudur. Davacıya yapılan aylık ödemeler 1000,00 USD’nin üzerindedir. Bu durumda davalı işverence iddia edilen ücreti üzerinde yapılan ödemelerin davaya konu fazla çalışma, hafta tatili ücreti ile genel tatil ücretlerini ilgilendirip ilgilendirmediği belirlenmeli sonucuna göre isteklerle ilgili bir karar verilmelidir.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 10/12/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.