MAHKEMESİ : İŞ MAHKEMESİ
DAVA : Davacı, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı ile izin ücreti, fazla mesai ücreti, hafta tatili ücreti, bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde davacı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı işçi, davalı şirkette 11.03.2002-13.07.2009 tarihleri arasında çalıştığını şantiye işlerinin bitimi nedeniyle kısa sürelerle ücretsiz izinli olarak yurda gönderildiğini, davalının kendisini çağırmasını beklediğinden hizmet akdinin aralıksız devam ettiğini, son ücretinin net 2.000 USD olduğunu, yatacak yerinin karşılandığını ve üç öğün yemeğinin verildiğini, iş bitimi nedeniyle diğer işçilerle birlikte ücretsiz izinli olarak yurda gönderildiğini, ancak bir daha işe çağrılmadığını belirterek kıdem ve ihbar tazminatı ile birlikte bir kısım işçilik alacaklarının tahsilini talep etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı işveren, davacının çalışmasının sürekli ve kesintisiz olmadığını, bir şantiyeden ayrılıp diğerinde işbaşı yaptığı süreçte arada çalışmadığı dönemde şirket ile bağlantısının olmadığını, istifa dilekçesi nedeniyle 17.10.2008 tarihinde çıkışının yapıldığını bildirerek yerinde bulunmayan davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, davacının son dönem çalışmasının haklı neden olmaksızın feshedildiği konusunda uyuşmazlık bulunmadığı, dinlenen tanık beyanına göre davacının iş bitimi nedeniyle yurda gönderildiğinin ve davacıya kendi isteği ile ayrıldığı yönünde dilekçe imzalatıldığını belirttiğinden ve nedensiz olarak tazminatlarının almadan işten ayrılması hayatın olağan akışına aykırı olacağından davacının feshe bağlı tazminatlara hak kazandığı, dosyaya sunulan bordrolarda fazla çalışma ücreti, bayram çalışma ücreti ve hafta tatili çalışma ücreti tahakkuklarının bulunduğu, cari hesap kartının mevcut olduğu, her ikisindeki miktarların örtüştüğü, tahakkuk eden bu miktarların banka kayıtlarında ödenen miktar ile aynı olduğu anlaşıldığından, davacının saat başı 4,24 USD ücret ile çalıştığı kabul edilerek, bilirkişi raporunun birinci seçeneğine göre belirlenen kıdem ve ihbar tazminatının kabulüne, fazla mesai ücreti, hafta tatili ücreti ve genel tatil ücreti yönünden bordrolarda tahakkuk edilen miktardan daha fazla süre ile çalışıldığı yazılı belge ile ispat edilemediğinden reddine karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı yasal süresi içinde davacı vekili temyiz etmiştir.

E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Davacı işçi, davalı şirketin Rusya’daki şantiyelerinde demirci formeni olarak çalıştığını, en son 2000,00 USD ücret aldığını, fazla çalışma ücreti ile hafta tatili ücreti bayram ve genel tatil ücretlerinin ödenmediğini belirterek davaya konu tazminat ve işçilik alacaklarını talep etmiştir.
Davalı işveren son ücretin 4,24 USD/saat olduğunu ve fazla çalışmaların da bu ücrete eklenerek ödendiğini savunmuştur.
Mahkemece, davacının savunmada geçen saat ücreti ile çalıştığı ve bordrolarda fazla çalışma ile hafta tatili ücreti tahakkuku yer aldığı gerekçesiyle sözü edilen isteklerin reddine karar verilmiştir.
Somut olayda davacının aylık temel ücretinin miktarı tartışma konusudur. Davacı tanığı davacının iddia ettiği ücreti doğrulamış, ücret araştırmasına gelen cevapta yurtdışında çalışan işçinin ücretinin bilinmediği açıklamış ancak yurt içinde çalışan demirci formeninin ücreti bildirilmiştir.
Bilirkişi raporunda iddia ve savunmaya göre iki farklı ücret üzerinden değerlendirmeler yapılarak hesaplamaya gidilmiştir.
Mahkemece davalının savunduğu saat ücreti üzerinden yapılan hesaba itibar edilerek isteklerin kısmen kabulüne karar verilmiştir. Mahkemece kabul edilen ücret, yurt içinde çalışan bir işçinin alabileceği ücret olarak sendika tarafından bildirilen ücretin dahi altında kalmaktadır.
Dosya içinde yer alan imzasız ücret bordrolarının incelenmesinden, aylık normal çalışma saatleri ile fazla çalışma ve hafta tatili ücretleri tahakkukların son dönemlerde yaklaşık 2000,00 USD olarak gerçekleştiği anlaşılmaktadır. Ücret bordroları davacının imzasını içermemekte olup saat ücreti 4,24 USD ile çarpılmış ancak aynı bordrolarda fazla çalışma ücreti, hafta tatili ücreti, çalışmadan ödenen ve yolda geçen süre tahakkukları yer alsa da, bazı aylarda tahakkuk miktarları değiştirilmek suretiyle hemen hemen aynı ücret rakamına ulaşılmıştır. İşverence dayanılan ücret bordroları ile cari hesap kartında yazılı ödeme rakamları da birbiriyle uyumlu değildir. Davalı işverence fazla çalışma ücreti, hafta tatili ücreti, çalışmadan ödenen ve yolda geçen süre adı altında çeşitli tahakkuklar yapılmış olmasına rağmen, gerçekte davacı işçiye yapılan toplam ödeme sadece temel ücretini kapsamaktadır. Nitekim işçinin banka hesabına yapılan ödemeler “maaş ödemesi” olarak gösterilmiştir. Bu durumda davacıya ödenen miktar içinde fazla çalışma ücretleri ile hafta tatili ve genel tatil ücretlerinin yer aldığının kabulü hatalıdır. Davacının ücreti 2.000,00 USD olarak kabul edilmeli ve bilirkişi raporunda sözü edilen ücreti esas alan ilgili seçenek mahkemece bir değerlendirmeye tabi tutularak karar verilmelidir.
F)Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 10/12/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.