a sürüklenen çocuklar hakkında verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararlarına yönelik temyiz itirazlarının incelemesinde; - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2018/3943 Esas 2019/2787 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/3943
Karar No: 2019/2787
Karar Tarihi: 13.02.2019

a sürüklenen çocuklar hakkında verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararlarına yönelik temyiz itirazlarının incelemesinde; - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2018/3943 Esas 2019/2787 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Bu mahkeme kararı, birçok temyiz itirazına yanıt veriyor. Öncelikle, suça sürüklenen çocuklar hakkında verilen hükümlerin açıklanmasının geri bırakılması kararlarına yapılan temyiz itirazları, hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararına itiraz edilebileceği gerekçesiyle reddediliyor. Kasten yaralama suçundan mahkum olan sanıkların temyiz itirazları ise farklı sonuçlar doğuruyor. Adli para cezasının kesin nitelikte olduğu belirtilerek itirazlar reddediliyor. Ancak, sanıkların eylemlerinde işledikleri nitelikli haller ve haksız tahrik indirimlerinin yanlış hesaplandığı gerekçesiyle hükümlerin bozulması gerektiği belirtiliyor. Kararda, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 86/1. maddesi, 29. maddesi ve 53. maddesi detaylı bir şekilde açıklanıyor. Ayrıca, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 231/12. maddesi, 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi ve 5230 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanun'a eklenen geçici 2. madde de kararda yer alıyor.

3. Ceza Dairesi 2018/3943 E. , 2019/2787 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
HÜKÜMLER : Mahkumiyetlerine, beraatine dair

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Suça sürüklenen çocuklar hakkında verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararlarına yönelik temyiz itirazlarının incelemesinde;
5271 sayılı CMK"nin 231/12. maddesi gereğince “Hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararına itiraz edilebilir” hükmü gereğince kararın temyiz kabiliyeti olmadığından ve ancak itiraz yolu açık bulunduğundan itiraz merciince karar verilmek üzere dosyanın incelenmeksizin mahalline İADESİNE,
2) Sanık ... hakkında kasten yaralama suçundan kurulan hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Hükmolunan adli para cezasının 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Kanunu"nun 26. maddesiyle 5230 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanun"a eklenen geçici 2. madde uyarınca kesin nitelikte olduğundan sanık müdafii ile katılan vekilinin temyiz itirazlarının 5320 sayılı Kanun’un 8/1. ve 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu"nun 317. maddesi uyarınca isteme uygun olarak REDDİNE,
3) Sanık ... hakkında kasten yaralama suçundan kurulan hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
a) Sanığın katılanı yaşamsal tehlike geçirecek ve hayati fonksiyonlarını ağır (4) derecede etkileyecek şekilde kemik kırığı meydana gelecek şekilde yaralamasına neden olduğu olayda, birden fazla nitelikli hal ihlal ederek eylemini gerçekleştiren sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nin 86/1. maddesi uyarınca temel ceza belirlenirken, meydana gelen zararın ağırlığı ve kastının yoğunluğu da dikkate alınarak TCK"nin 61 ve 3. maddelerindeki orantılılık ilkesi gözetilerek sonuca etkili olacak şekilde alt sınırdan uzaklaşılması gerektiğinin gözetilmemesi,
b) Mahkemece “Olay günü yaşanan tartışmada ilk kusurlu hareketin kimden kaynaklandığının belirlenememesi, aralarında önceye dayalı husumetin varlığı” gerekçesiyle haksız tahrik hükümleri uygulandığına göre, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 22.10.2002 tarih, 2002/4-238 Esas ve 2002/367 Karar sayılı kararı uyarınca TCK"nin 29. maddesi gereğince asgari seviyede (¼) oranında haksız tahrik indirimi uygulanması gerekirken, yazılı şekilde (¾) oranında indirim yapılması suretiyle eksik ceza tayini,
c) Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı hükümlerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafii ile katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca isteme uygun olarak BOZULMASINA, 13.02.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.