Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : 466 sayılı Kanuna göre tazminat talebi
Hüküm : 92,61 TL maddi, 1540 TL manevi tazminatın davalıdan alınarak davacıya verilmesine.

Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Tazminat davasının dayanağını oluşturan Van Devlet Güvenlik Mahkemesinin 12.11.1998 tarih, 1998/206 esas, 1998/294 karar sayılı ceza dava dosyasının incelenmesinden; sanığın (davacının) Örgüte yardım suçundan 20.07.1998-24.09.1998 tarihleri arasında tutuklu kaldığı, beraatine hükmedildiği, kararın temyiz edilmeksizin 20.11.1998 tarihinde kesinleştiği, davanın 20.12.2006 tarihinde, haksız işlem tarihi itibariyle yürürlükte bulunan 466 sayılı Kanunun 2. maddesinde öngörülen süre içinde yetkili ve görevli mahkemeye açıldığı, kanunda öngörülen yasal şartların oluştuğu anlaşılmakla,
Yerel mahkeme tarafından Yargıtay 9. Ceza Dairesinin 20.01.2010 gün ve 2008/9974 esas, 2010/573 karar sayılı bozma ilamına 25.05.2010 tarihli oturumda 1412 sayılı CMUK"un 326/2. maddesi uyarınca direnilmesi üzerine dosya Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 10/02/2012 tarih ve 2010/293879 sayılı onama istemli tebliğnamesi ile Yargıtay Ceza Genel Kuruluna gönderilmiş olup; Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 17.09.2013 gün ve 2013/9-1 esas ve 2013/ 371 sayılı kararı ile tebliğnamedeki düşünceye uygun olarak, Hakkari Ağır Ceza Mahkemesinin 25.05.2010 gün ve 122-175 sayılı direnme kararının isabetli olduğuna karar verilip, dosya hükmün esasının incelenmesi için dairemize gönderilmiş ve hükmün dairemizce incelenmesi gerektiği anlaşılmış olmakla;
Bozma üzerine yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre, davalı vekilinin temyiz itirazlarının reddiyle, yerel mahkeme direnme hükmünün isteme uygun olarak ONANMASINA, 05.03.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.