Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : 2863 sayılı Kanuna aykırılık
Hüküm : Beraat


2863 sayılı Kanuna aykırılık suçundan sanıkların beraatlerine ilişkin hüküm, katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, incelenen dosya kapsamına göre katılan vekilinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
08/10/2013 tarih ve 6498 sayılı Kanun ile değişik 2863 sayılı Kanunun 7. maddesine göre, tek yapı ölçeğindeki kültür ve tabiat varlıkları ile korunma alanlarına ilişkin tescil kararlarının, 7201 sayılı Tebligat Kanunu uyarınca maliklere tebliğ edileceği; sit alanlarının, tabiat varlıklarının ve tek yapı ölçeğinde tescil edilen taşınmazlar da dâhil olmak üzere malikleri idarece tespit edilemeyen taşınmazlara ilişkin tescil kararlarının da Resmî Gazete’de yayımlanmakla birlikte, Bakanlığın internet sayfasında bir ay süreyle duyurulacağı, belirtilen değişiklik öncesinde işlenen suçlar bakımından ise, tek yapı ölçeğindeki kültür ve tabiat varlıkları ile korunma alanlarına ilişkin olarak, taşınmaza ait tapu kaydının beyanlar hanesinde tescil şerhi bulunup bulunmadığına; sit alanları, tabiat varlıkları ve tek yapı ölçeğinde tescil edilen taşınmazlar da dâhil olmak üzere malikleri idarece tespit edilemeyen taşınmazlara ilişkin olarak, tescil kararının mahallinde mutat vasıtalarla ilan edilip edilmediğine bakılması gerektiği, bu kapsamda somut olay değerlendirildiğinde, sanıkların, Adana Kültür ve Tabiat Varlıklarını Koruma Kurulu"nun 24/06/1996 gün 2527 sayılı kararı ile 3 derece arkeolojik ve doğal sit alanı olarak tescil edilen sınırlar dahilinde kalan Mersin İli, ... İlçesi, .... Köyü, .... ada .... parsel sayılı taşınmaz üzerine betonarme yapı inşa ettiklerinden bahisle açılan kamu davası sonucunda, bahse konu taşınmazın sit alanı sınırlarına alınmasına ilişkin ilgili kurul kararı ve ilan tutanaklarının Müze Müdürlüğü vasıtasıyla dosyaya getirtildiği ve bu kararın 2006 yılında suça konu taşınmazın bulunduğu mahalde ilan edilmiş olması karşısında, sanıkların taşınmaz üzerindeki yapıyı ilan tarihinden daha önce, 2003 yılında inşa ettiğinden beraat kararı verilmiş ise de, ... tarafından mahkemeye hitaben düzenlenen 24/12/2012 tarihli yazı incelendiğinde, Adana Kültür ve Tabiat Varlıklarını Koruma Kurulu"nun 24/06/1996 gün 2527 sayılı kararının ilgili kurumlara gönderilerek ilan edilmesi istenildiği halde bu kurumlardan ilan tutanaklarının onaylı bir sureti istenilmeden, hüküm kurulduğu görülmekle, bu kapsamda öncelikli olarak, suça konu taşınmaza ait tapu kaydı beyanlar hanesi gözükecek şekilde dosyaya getirtilerek, beyanlar hanesine, korunması gerekli kültür varlığı şerhinin işlenmiş olup olmadığı, şerhin bulunduğunun anlaşılması halinde tapu kaydının beyanlar hanesinde bulunan tescil şerhinin hangi Kurul kararına istinaden konulduğu, sanıkların suça konu taşınmazı belirtilen şerhi görebileceği bir tarihte edinip edinmediği, edinme tarihi şerhten sonra olsa dahi durumdan haberdar olmalarını sağlayacak şekilde tapuda işlem yapıp yapmadıkları, diğer yandan, bölgenin 3. derece doğal sit alanı olarak tesciline yönelik 24/06/1996 tarihli Koruma Bölge Kurulu kararının mahallinde mutat vasıtalarla ilan edilip edilmediği, ilan edilmiş ise, sanıkların ilan tarihi itibariyle ve uzun zamandır bahse konu bölgede yaşayıp yaşamadığı, nihayetinde, inşai müdahale gerçekleştirilen yerin 3. derece doğal sit alanı içerisinde kaldığının sanıklar tarafından bilinmesi gerekip gerekmediğinin tereddütsüz biçimde tespiti ile sonucuna göre sanıkların hukuki durumunun takdir ve tayini gerekirken, eksik inceleme sonucu, sanıkların beraatine ilişkin yazılı şekilde hüküm kurulmuş ise de, sanıkların dosya kapsamında mevcut savunmalarında, bahse konu arazi üzerindeki yapının inşasına 1994 yılında başlayıp, 2003 yılında tamamladıklarını beyan ettikleri, mahallinde yapılan keşifte görevlendirilen inşaat mühendisi bilirkişisi raporunda, suça konu yapının 7-8 yıl önce inşa edildiğinin belirtildiği, suç tarihine ilişkin olarak, sanıkların beyanları ile inşaat mühendisi bilirkişisinin raporunun birbirini doğruladığı, bu şekilde tespit edilen suç tarihi ile inceleme tarihi arasında, lehe olan 765 sayılı TCK"nın 102/4, 104/2 maddelerinde öngörülen 7 yıl 6 aylık olağanüstü zamanaşımı süresinin dolduğu anlaşılmakla;
Sanıklara isnat edilen ve daha ağır bir suçu oluşturma ihtimali bulunmayan eylem 2863 sayılı Kanunun 65/b maddesinde yaptırıma bağlanmış olup, anılan suç 5237 sayılı TCK’nın 7/2 maddesi yollamasıyla lehe neticeler doğuran (mülga) 765 sayılı TCK"nın 102/4 maddesi uyarınca 5 yıllık zamanaşımına tabidir. Dava zamanaşımını kesen nedenlerin varlığı halinde süre yeniden işlemekte ise de, bu süre 104/2 maddesi uyarınca en fazla yarı oranında uzayacağından, suç tarihi olan 2003 yılından itibaren 765 sayılı TCK’nın 102/4 ve 104/2 maddelerinde öngörülen 7 yıl 6 aylık zamanaşımı inceleme tarihinden önce gerçekleşmiş olmakla, katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olup, hükmün gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, aynı Kanunun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, 765 sayılı TCK’nın 102/4, 104/2 ve 5271 sayılı CMK’nın 223/8. maddeleri gereğince kamu davasının isteme uygun olarak DÜŞMESİNE, 05/03/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.