MAHKEMESİ :AİLE MAHKEMESİ


Taraflar arasında görülen yardım nafakası davasının yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.

Y A R G I T A Y K A R A R I

Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü.
Davacı dava dilekçesinde; dava dışı annesi ve davalı babasının boşandıklarını, o tarihte reşit olmayan davacı için 600TL iştirak nafakasına hükmedildiğini, davalının iştirak nafakasını düzenli olarak ödediğini, davacı reşit olduktan sonra herhangi bir yardımda bulunmadığını, davacının üniversiteye hazırlık için dershaneye gittiğini belirterek aylık ....000TL yardım nafakasına karar verilmesi talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili cevap dilekçesinde; talep edilen nafakanın fahiş olduğunu, davalının işsiz kalma tehdidi ile karşı karşıya olduğunu, kredi borcu olduğunu belirterek davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece; davacının öğrenci olduğu, annesinin öğretmen olduğu, davalının işsiz olduğu, herhangi bir geliri olmadığı ancak davalının müşterek çocuğa bakım yükümlülüğü altında bir miktar ödeme yapması gerektiği gerekçesi ile davanın kısmen kabulü ile aylık 100TL yardım nafakasının davalıdan tahsiline karar verilmiş, hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
TMK."nun 328/....maddesinde; "çocuk ergin olduğu halde eğitime devam ediyorsa, ana ve babasının durum ve koşullarına göre kendilerinden beklenebilecek ölçüde olmak üzere eğitimi sona erinceye kadar çocuğa bakmakla yükümlüdürler".
TMK."nun 364/....maddesinde; "herkes yardım etmediği takdirde yoksulluğa düşecek olan üstsoyu ve alt soyu ile kardeşlerine nafaka vermekle yükümlüdür".
TMK."nun 365/... maddesinde; "dava, davacının geçinmesi için gerekli ve karşı tarafın mali gücüne uygun bir yardım isteminden ibarettir" düzenlemesi yeralmaktadır.

... Genel Kurulunun 07.06.1998 tarih, 1998/656 E; 688 K.sayılı ilamında da; "...yeme, giyinme, barınma, sağlık, ulaşım, kültür (eğitim) gibi bireyin maddi varlığını geliştirmek için zorunlu ve gerekli görülen harcamaları karşılayacak düzeyde geliri olmayanların yoksul kabul edilmesi gerektiği..." vurgulanmıştır.
Yardım nafakası, aile bireylerini yoksulluk ve düşkünlükten kurtarmaya ilişkin bir nevi sosyal yardımlaşma olup, ahlak kuralları ile geleneklerin zorunlu kıldığı bir ödevdir. Yardım nafakası isteyenin kusuru ile yardıma muhtaç duruma düşmüş olması, yükümlüyü borcundan kurtarmamaktadır. Aile bağlarının herhangi bir nedenle zayıflamış olması da yükümlülüğü ortadan kaldıran bir neden olarak düzenlenmemiştir. Bu nedenlerle kanun koyucu, yardım nafakasını kişinin ve toplumun vicdanına bırakmamış, kanuni bir ödev olarak düzenlemiştir.
Okumakta olan kişi kendi emek ve geliriyle yaşamını sürdürmekten yoksun ise ana babasından öğrenimini tamamlayıncaya kadar yardım nafakası isteyebilir. Ne var ki; bunu vermekle yükümlü tutulacak kişilerin geçim sıkıntısına düşürülmemesi asıldır. Bunun için belirlenen nafakanın; davacının geçinmesi için gerekli, nafaka yükümlüsünün geliriyle orantılı olacak şekilde TMK."nun ....maddesindeki hakkaniyet ilkesi de gözetilerek takdir edilmesi gerekir.
Somut olayda; dava ....03.2012 tarihinde açılmıştır. Davalının 09.04.2012 tarihinde yapılan sosyal ekonomik durum araştırmasında, tıbbi mümessil olduğu, ....500TL geliri bulunduğu, 600TL kira ödediği tespit edilmiştir. Davalının çalıştığı işyeri yazısına göre 02.01.2013 tarihinde işyerinden ayrılmıştır. Her dava açıldığı tarihteki şartlara göre karara bağlanır. Dava açıldığı tarihte davalının çalıştığı, tarafların gerçekleşen ekonomik ve sosyal durumları, nafakanın niteliği, nazara alındığında hükmedilen nafaka miktarı az olup TMK."nun ....maddesinde vurgulanan hakkaniyet ilkesine uygun görülmemiş ve bu husus bozmayı gerektirmiştir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, ....09.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.