Yargıtay 20. Hukuk Dairesi 2013/7565 Esas 2013/8770 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki davanın yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi davalı Hazine tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:
K A R A R
Davacı ... Yönetimi temsilcisi, dava dilekçesinde, .... İlçesi sınırları içerinde bulunan mera, otlak, yaylak ve çayırların 4342 sayılı Mera Kanununun 9. maddesine göre yapılan tesbit ve tahdit çalışmalarında ... Yaylası olarak tesbit edilen bölümün orman sayılan yerlerden olduğunu ileri sürerek, mera kaydının iptali ile orman niteliğiyle tescili istemiyle dava açmıştır.
Mahkemece, davanın kabulüne; mera komisyonunun tahsis kararının fen biilirkşisi Kurulununun 30/10/2012 tarihli rapor ve krokilerinde 626 ada 1 nolu parsel içinde (OR1) ile gösterilen 192869,41 m2, 626 ada 1 parsel içinde (OR3) ile gösterilen 42049,09 m2, 276 ada 1 parsel içinde (OR2) ile gösterilen 94631,40 m2 ve 276 ada 1 parsel içinde (OR4) ile gösterilen 50737,27 m2 yüzölçümündeki kısımlar, 6831 sayılı Kanun hükümlerine göre orman sayılan yerlerden olduğundan, belirtilen kısımlara ilişkin mera/yaylak tahsis kararının iptali ile orman niteliğiyle Hazine adına tapuya kayıt ve tesciline karar verilmiş, hüküm davalı Hazine tarafından temyiz edilmiştir.
Dava, mera kaydının iptali ve tescil istemine ilişkindir.
Çekişmeli taşınmazların bulunduğu yerde orman kadastrosu, 3402 sayılı Kanunun 5304 sayılı Kanun ile değişik 4. maddesi hükümlerine göre yapılmış, çekişmeli taşınmazlar orman sınırları dışında bırakılmıştır.
İncelenen dosya kapsamına, kararın dayandığı gerekçeye, uzman orman bilirkişi tarafından eski tarihli hava fotoğrafları ve memleket haritasına dayalı olarak yöntemine uygun biçimde yapılan inceleme ve araştırma sonucunda, çekişmeli taşınmazın temyize konu (OR1), (OR2), (OR3) ve (OR4) ile gösterilen kısımların orman sayılan yerlerden olduğu anlaşıldığına ve mera olan bölümlerin ise 4342 sayılı Kanun gereğince kurulan komisyon tarafından yapılan mera tahdit ve tahsis işlemlerinin kesinleşmesinden sonra mera olarak özel siciline kaydedileceğine ve yazılı biçimde hüküm kurulmasında bir isabetsizlik bulunmadığına göre, yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddi ile usûl ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA, Harçlar Kanununun değişik 13/j maddesi gereğince harç alınmasına yer olmadığına 03/10/2013 gününde oy birliği ile karar verildi.