Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2021/29345 Esas 2022/970 Karar Sayılı İlamı

2873 sayılı Milli Parklar Kanununa aykırılık suçundan sanık ...'ün beraatine dair ... Asliye Ceza Mahkemesinin 24/03/2015 tarihli 2014/1355 esas, 2015/385 sayılı kararının Yargıtay ... Ceza Dairesinin 18/09/2018 tarihli ve 2017/6260 esas, 2018/9025 karar sayılı ilâmı ile bozulmasını müteakip, yeniden yapılan yargılama neticesinde sanığın anılan Kanunun 14. maddesi delaletiyle aynı Kanunun 21, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 62/1 ve 52/2. maddeleri gereğince 500,00 Türk lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına ilişkin ... Asliye Ceza Mahkemesinin 24/02/2020 tarihli ve 2018/772 esas, 2020/349 sayılı kararını aleyhine Yüksek Adalet Bakanlığı'ndan verilen 26/07/2021 tarihli kanun yararına bozma istemini içeren dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı'nın 23/09/2021 tarihli ve KYB. 2021/95689 sayılı ihbarnamesi ile daireye verilmekle okundu.
Mezkür ihbarnamede;
1-Dosya kapsamına göre,
2873 sayılı Kanun’un 14. maddesinde düzenlenen tabii dengeyi bozacak şekilde otlatma yapılması suçunun, 02/12/2016 tarihli Resmî Gazete'de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun'un 12. maddesi ile değişik 5237 sayılı Kanun’un 75. maddesi uyarınca ön ödeme kapsamına alındığı, Mahkemesince 26/12/2019 tarihli duruşmada, sanığa ön ödeme ile ilgili ihtar konusunda Defterdarlık Muhasebe Müdürlüğüne 614,00 Türk lirası ön ödeme tutarını yatırıp, buna ilişkin dekontu mahkemeye sunması için gelecek celseye kadar süre verildiği, ancak Mahkemesince sanığa belirtilen miktarı ödemesi halinde kamu davasının düşürülmesine karar verileceği, ödenmemesi halinde ise yargılamaya devam edilerek hakkında hüküm verileceği hususundaki ihtarın yapılması gerektiği gözetilmeden, usulüne uygun şekilde ön ödeme ihtarı yapılmayarak yazılı şekilde karar verilmesinde,
2-Kabule göre de;
Sanığın katılanın uğramış olduğu zararı gidermediğinden bahisle hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmemiş ise de, sanığın hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmesini kabul ettiği ve katılan Tarım ve Orman Bakanlığı vekilinin 09/12/2019 tarihli dilekçesinde suçtan zarar görülmediğinin açıkça belirtilmiş olması karşısında, sanık hakkında 5271 sayılı Kanun'un 231. maddesinin uygulanması için gerekli objektif şartların mevcut olduğu, subjektif şartlar yönünden ise Mahkemesince değerlendirme yapılarak sonucuna göre bir karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, şekilde karar verilmesinde isabet görülmemiş ve 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu kanun yararına bozmaya atfen ihbar olunmuş bulunmakla Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı'nın kanun yararına bozma istemine dayanan ihbarnamesi içeriğindeki hususlar yerinde görüldüğünden, ...Asliye Ceza Mahkemesi'nin 24.02.2020 tarih, 2018/772Esas – 2020/349 Kararsayılı kararının 5271 sayılı CMK'nun 309/4-b maddesi uyarınca BOZULMASINA, müteakip işlemlerin mahallinde Mahkemesince yerine getirilmesine, 20.01.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.