Taraflar arasında görülen davada;
Davacı, kayden maliki olduğu 11 parsel sayılı taşınmazını alacaklılardan korumak için davalı B."e satış göstermek suretiyle gerçekte bedelsiz temlik ettiğini, onunda danışıklı olarak diğer davalıya devrettiğini, davalıların taşınmazı iade etmediklerini ileri sürerek tapu iptal ve tescil isteğinde bulunmuştur.
Davalılar, davanın reddini savunmuşlardır.
Mahkemece,  yazılı delille kanıtlanamayan davanın reddine karar verilmiştir.
Karar, davacı tarafından süresinde temyiz edilmiş olmakla; Tetkik Hakimi   raporu okundu, düşüncesi alındı. Dosya incelendi, gereği görüşülüp, düşünüldü. Dava, tapu iptal ve tescil isteğine ilişkindir.
Mahkemece, kanıtlanamayan davanın reddine karar verilmiştir.
Dosya içeriği ve toplanan delillerden; çekişme konusu 11 parsel sayılı taşınmazın davacı tarafından 27.9.1994 tarihinde davalı B."e, ondanda diğer davalı S..."ya 21.7.2006 tarihinde satış suretiyle temlik edildiği anlaşılmaktadır.
Davacı, alacaklılarından kaçırmak amacıyla gerçekte bedelsiz olarak davalı B."e devrettiğini, davalıların danışıklı hareket ettiklerini,  anılan taşınmazı geri istemesine rağmen buna yanaşmadıklarını ileri sürmek suretiyle eldeki davayı açmıştır.
Öyleyse, iddianın içeriği ve ileri sürülüş biçimine göre davacının dayandığı hukuki sebebin taraf muvazaasına ilişkin olduğu sabittir.
Bilindiği üzere; muvazaanın varlığını iddia eden taraf veya bunların ardılı (halefi) sıfatı ile hareket eden, başka bir anlatımla sözleşmenin yanlarından birine teb"an dava açan kişi Medeni Kanunun 6. maddesi gereğince bu iddiasını isbat etmek zorundadır. Senede bağlı bir sözleşmeye karşı muvazaa iddiası, Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 288 ve 290. maddelerinde belirtildiği üzere ancak yazılı delille kanıtlanabilir. Sözleşme aynı kanunun 293. maddesinde sözü edilen yakın akrabalar arasında yapılmış olsa dahi muvazaanın yazılı delille isbat edilmesi gerekir.Böyle bir sözleşmenin resmi şekilde yapılması halinde dahi olayın özelliği itibariyle adi yazılı delilin yeterli olacağı öğretide  ve  kararlılık  kazanmış  içtihatlarda ortaklaşa kabul edilmiştir. İşte bu görüşten hareketle 5.2.l947 tarih 20/6 sayılı İçtihatları Birleştirme Kararında taraf muvazaası ve takma ad (namı-müstear) davalarında iddianın ancak yazılı delille kanıtlanabileceği kabul edilmiştir.
Somut olaya gelince, davacının iddiasını yazılı bir belge ile kanıtlayamadığı sabittir. Ancak, iddiasını yazılı bir belge ile kanıtlayamayan ispat yükü kendisine düşen tarafın karşı tarafa yemin teklif etme hakkının varlığıda tartışmasızdır. Davacı dilekçesinde diğer delilleri yanında sair deliller demek suretiyle yemin delilinede dayanmıştır. (HUMK"nun 337 ve d.)
O halde; mahkemece davacıya yemin teklif etme hakkı hatırlatılarak sonucuna göre bir karar verilmesi gerekirken, anılan husus gözardı edilerek yazılı olduğu üzere hüküm kurulması doğru değildir.
Davacının temyiz itirazı yerindedir. Kabulüyle, hükmün açıklanan nedenlerle HUMK."nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine,  01.06.2011  tarihinde oybirliğiyle karar verildi.