Yargıtay 13. Hukuk Dairesi 2019/4926 Esas 2019/10748 Karar Sayılı İlamı

13. Hukuk Dairesi
Esas No: 2019/4926
Karar No: 2019/10748
Karar Tarihi: 04.11.2019

Yargıtay 13. Hukuk Dairesi 2019/4926 Esas 2019/10748 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı eczacı, hesap ekstrelerini incelediğinde SGK tarafından kendisine ödenmesi gereken ilaç bedellerinin eksik ödendiğini fark etmiştir. Davacı kesilen tutarın yasal faiziyle birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir. Mahkeme, davanın kısmen kabul edilmesiyle birlikte kesilen tutarın yasal faiziyle birlikte davalıdan tahsil edilmesine karar vermiştir. Davalı bu kararı temyiz etmiştir ancak miktar itibarıyla HUMK'nun 427. maddesi gereğince temyiz hakkı bulunmamaktadır. Sonuç olarak temyiz dilekçesi reddedilmiştir.
Kanun maddeleri: 5219 sayılı HUMK'nun 427/2 maddesi, 5236 sayılı yasanın 19. maddesi, HUMK'nun 440/III-1 maddesi.

13. Hukuk Dairesi 2019/4926 E. , 2019/10748 K.

"İçtihat Metni"

... vekili avukat ... ile ... Kurumu Başkanlığı vekili avukat ... aralarındaki dava hakkında ... 5. Asliye Hukuk Mahkemesinden verilen 25/06/2019 tarih ve 2015/388-2019/2068 sayılı hükmün davalı avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşuldu.

KARAR

Davacı eczacı olduğunu, Aralık 2012 dönemine ait hesap ekstrelerini incelediğinde SKG tarafından kendi hesaplarına yatması gereken ilaç bedellerinin eksik yatırıldığını fark ettiğini, ... SGK Başkanlığına yaptığı başvuruda kesinti miktarlarının niçin yapıldığının bildirilmediğini, ayrıca yapılan kesintiye faiz uygulandığını ileri sürerek; kesilen 2.223,57 TL"nin kesinti tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalı, davanın reddini dilemiştir.
Mahkemece, davanın kısmen kabulü ile 972,63 TL’nin dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsili ile davacıya verilmesine, fazlaya ilişkin talebin reddine karar verilmiş; hüküm, davalı tarafından temyiz edilmiştir.
14.7.2004 günlü ve 5219 sayılı yasa ile HUMK"nun 427/2 maddesindeki temyiz ile ilgili parasal sınır 1.000.000.000 TL, 5236 sayılı yasanın 19. maddesi uyarınca 1.1.2019 tarihinden itibaren 3.200,00 TL"ye çıkarılmıştır. Anılan yasada derdest davalar yönünden ne şekilde uygulanacağı yönünde açık bir uygulama hükmü bulunmamakta ise de Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 23.2.2005 gün ve esas 2005/13-32, karar 2005/85 sayılı kararı uyarınca yerel mahkemelerce kurulan hükümlerin temyizinin ve temyiz incelemesi sonucunda Yargıtay daireleri ya da Hukuk Genel Kurulunca verilen kararlara karşı karar düzeltme yoluna gidilmesi durumunda temyiz ya da karar düzeltme istemi hangi karara yönelik ise, o karar tarihinde yürürlükte bulunan kanun hükmünün esas alınacağı belirtilmiştir. Davalı tarafından temyize konu edilen miktar 972,63 TL olup karar tarihi (25.6.2019) itibariyle 3.200,00 TL"yi geçmediğinden HUMK"nun 5219 sayılı yasa ile değiştirilen 427. maddesinin 2. fıkrası gereğince davalının temyiz hakkı bulunmamaktadır. O nedenle miktar itibariyle kesin olan karara ilişkin temyiz dilekçesinin reddine karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenle temyiz dilekçesinin REDDİNE, HUMK’nun 440/III-1 maddesi uyarınca karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 04/11/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.