Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2018/6609 Esas 2019/2778 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/6609
Karar No: 2019/2778
Karar Tarihi: 13.02.2019

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2018/6609 Esas 2019/2778 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, bir kişi hakkında hakaret suçundan verilen adli para cezasının kesinleştiğini ve temyiz itirazlarının reddedildiğini belirtti. Ancak, kasten yaralama suçundan verilen karara yönelik temyiz itirazlarını değerlendirirken, adli tıp raporunda belirtilen yaralanmanın basit olduğu için suçun 86/1. maddesi yerine 86/2. maddede yer aldığını göz önünde bulundurmamıştır. Ayrıca, CMK'nin 231. maddesi uyarınca verilmiş hükmün açıklanmasının geri bırakılması hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağı da karar yerinde değerlendirilmemiştir. Bu nedenle, karar bozulmuştur. Kanun maddeleri ise şöyle açıklanabilir:
- 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi; 5230 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanun'a eklenen geçici 2. maddesi ile ilgilidir ve hükmolunan adli para cezasının kesinleştiğini belirtmektedir.
- 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi; temyiz taleplerinin reddiyle ilgilidir.
- 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu'nun 317. maddesi; temyiz taleplerinin reddiyle ilgilidir.
- TCK'nin 86/1 ve 86/2. maddeleri; yaralama suçlarıyla ilgilidir.
- 6545 sayılı Kanun'un 72. maddesi; CMK'nin 231/8. maddesi ile ilgilidir ve açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararların bazı suçlarda uygulanıp uygulanmayacağına ilişkindir.
- 5271 sayılı CMK'nin 231. maddesi; açıklanmasının geri bırakılması kararlarını içermektedir.
- Anayasa Mahkemesinin 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı; TCK'nin 53.

3. Ceza Dairesi 2018/6609 E. , 2019/2778 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜMLER : Mahkumiyetlerine, ceza verilmesine yer olmadığına dair

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü;
1) Sanık ... hakkında hakaret suçundan kurulan hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Hükmolunan adli para cezasının 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Kanunu"nun 26. maddesiyle 5230 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanun’a eklenen geçici 2. madde uyarınca kesin nitelikte olduğundan sanığın temyiz itirazlarının 5320 sayılı Kanun’un 8/1. ve 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun 317. maddesi uyarınca isteme uygun olarak REDDİNE,
2) Sanık ... hakkında kasten yaralama suçundan kurulan verilen ceza verilmesine yer olmadığına dair karara yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre katılanın temyiz itirazlarının reddiyle hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA,
3) Sanık ... hakkında kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
a)...Adli Tıp Şube Müdürlüğünün 23.11.2012 tarih ve 27569 sayılı raporunda müşteki ...’in yaralanmasının basit bir tıbbi müdahale ile giderilebilecek ölçüde hafif olduğunun bildirilmesi karşısında eylemin TCK"nin 86/2. maddesindeki suçu oluşturduğu gözetilmeksizin TCK"nin 86/1. maddesinden hüküm kurulması,
Kabul ve uygulamaya göre;
b) 28.06.2014 tarih ve 29044 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun"un 72. maddesi ile 5271 sayılı CMK"nin 231/8. maddesinde yapılan değişiklikten önce işlenen suçlarla ilgili olarak, CMK"nin 231. maddesi uyarınca verilmiş hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararların sanık hakkında yeniden hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı verilmesine engel teşkil etmediği için, temyize konu kasıtlı suçun tarihinin kanunun yürürlük tarihi olan 28.06.2014 tarihinden önce olması nedeniyle, kurulacak yeni hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına objektif engel teşkil etmeyeceği, bu nedenle CMK"nin 231. maddesine uygun şekilde objektif ve sübjektif koşulların gerçekleşip gerçekleşmediğinin ayrı ayrı değerlendirilmesi gerekirken, adli sicil kaydında engel sabıkası bulunmayan sanık hakkında, CMK"nin 231. maddesinde düzenlenen hükmün açıklanmasının geri bırakılması hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağının karar yerinde değerlendirilmemesi,
c) Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı hükümlerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca isteme uygun olarak BOZULMASINA, 13.02.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.