Taksirle Yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2013/12631 Esas 2014/5484 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Sulh Ceza Mahkemesi
Suç :Taksirle Yaralama
Hüküm :Beraat

Taksirle yaralama suçundan sanığın beraatine ilişkin hüküm, katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılama sonunda yüklenen suç açısından failin taksirinin bulunmadığı gerekçeleri gösterilerek mahkemece kabul ve takdir kılınmış olduğundan katılan vekilinin kusura, eksik incelemeye ilişkin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Hükme esas alınan bilirkişi raporunda katılanın olayda tamamen kusurlu olduğunun belirtildiği, hükmün gerekçesinde, sanığın kusurunun bulunmadığından beraatine karar verildiği belirtilmiş olup, yüklenen suç açısından sanığın taksirinin bulunmaması nedeniyle 5271 sayılı CMK"nın 223/2-c maddesi gereğince beraatine karar verilmesi gerekirken, yüklenen suçun sanık tarafından işlendiğinin sabit olmadığından bahisle 5271 sayılı CMK"nın 223/2-e maddesi uyarınca sanık hakkında beraat hükmü kurulması,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca isteme aykırı olarak BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden, hükmün 1. paragrafında yer alan “sanığın atılı suçu işlediğine yönelik mahkumiyetini gerektirecek derecede her türlü kuşkudan uzak somut ve inandırıcı delillerin dosyada bulunmaması nedeniyle müsnet suçtan CMK 223/2-e” ibaresinin hükümden çıkarılarak yerine “yüklenen suç açısından failin taksirinin bulunmadığı anlaşıldığından 5271 sayılı CMK"nın 223/2-c” ibaresinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 05.03.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.