Yargıtay - Tehdit - 6136 sayılı Yasaya aykırılık - kasten yaralama - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2020/3815 Esas 2021/1216 Karar Sayılı İlamı

8. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/3815
Karar No: 2021/1216
Karar Tarihi: 28.01.2021

Tehdit - 6136 sayılı Yasaya aykırılık - kasten yaralama - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2020/3815 Esas 2021/1216 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen 2020/3815 E., 2021/1216 K. sayılı kararda, sanık hakkında kasten yaralama, tehdit ve 6136 sayılı Yasaya aykırılık suçlamalarıyla mahkumiyet hükmü verildiği belirtiliyor. Sanık hakkında tayin edilen adli para cezası kesin nitelikte olduğu için temyizi mümkün değil. Katılan sanık hakkında ise 6136 sayılı Yasaya muhalefet suçundan verilen mahkumiyet hükmü, yapılan yargılamaya, delillerin değerlendirilmesine ve hukuka uygunluk sebeplerine uygun kabul edilerek onandı. Ancak, sanık hakkında mağduruna karşı işlenen tehdit suçu nedeniyle hüküm bozuldu ve uzlaştırma işlemi uygulanması gerektiği belirtildi. Bu nedenle, hüküm bozuldu ve dosya yerel mahkemeye geri gönderildi.
Kanun maddeleri:
- 6136 sayılı Yasaya aykırılık suçu
- Kasten yaralama suçu
- Tehdit suçu
- 6217 sayılı Yasa, 26. madde
- 5320 sayılı Yasa, geçici 2. madde
- 5271 sayılı CMK, 253. madde
- 6763 sayılı Kanun, 34. madde
- TCK'nın 106/1. maddesi
- 1412 sayılı CMUK, 321. madde
- CMUK'nın 317. maddesi

8. Ceza Dairesi 2020/3815 E. , 2021/1216 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Tehdit, 6136 sayılı Yasaya aykırılık, kasten yaralama
HÜKÜMLER : Mahkumiyet
TEMYİZ EDENLER : Katılan sanık ... müdafii, sanık ... ve müdafii

Gereği görüşülüp düşünüldü:
1. Sanık ... hakkında ...’a karşı kasten yaralama suçundan verilen mahkumiyet hükmü yönünden yapılan temyiz incelemesinde;
Sanık hakkında tayin edilen adli para cezasının nevine ve miktarına göre hükmün, 6217 sayılı Yasanın 26. maddesiyle 5320 sayılı Yasaya eklenen geçici 2. madde uyarınca kesin nitelikte olup temyizi olanaklı olmadığından, sanık müdafinin temyiz isteminin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken CMUK.nın 317. maddesi gereğince REDDİNE,
2. Katılan Sanık ... hakkında 6136 sayılı Yasaya muhalefet suçundan verilen mahkumiyet hükmü yönünden yapılan temyiz incelemesinde;
Yapılan yargılamaya, dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde gösterilen ve değerlendirilen delillere, oluşa ve mahkemenin soruşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, suçun oluşumuna ve niteliğine uygun kabul ve uygulamasına, hukuka uygun, yasal ve yeterli olarak açıklanan gerekçeye göre sanık müdafinin, bir sebebe dayanmayan ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin ONANMASINA,
3. Katılan Sanık ... hakkında mağdur ...’e karşı tehdit suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesinde;
Hükümden sonra 02.12.2016 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanunun 34. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK.nın 253. maddesi ve maddeye eklenen fıkraya göre uzlaşma hükümleri yeniden düzenlenmiş ve sanığa isnat edilen TCK.nın 106/1. maddesi kapsamındaki tehdit suçunun uzlaştırma kapsamına alındığı nazara alınarak, uzlaştırma işlemi uygulanıp sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Yasaya aykırı, sanık müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 28.01.2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.