Görevi kötüye kullanma - Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2020/3567 Esas 2020/2040 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Görevi kötüye kullanma
Hüküm : Mahkumiyet


Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık hakkında 22/11/2010 tarihinde görevi kötüye kullanma suçundan verilen mahkumiyet kararının Yargıtay 5. Ceza Dairesince TCK m. 7/2 uyarınca lehe hükmün değerlendirilmesi amacıyla 30/09/2014 tarihinde bozulmasından, sonra mahkemece bozma kararına uyma kararı vermeden tesis ettiği yeni hükümde, 6086 sayılı Yasa ile TCK m. 257/1-2. madde ve fıkralarda yapılan değişikliklerin sanık lehine bir değişiklik getirmediği belirtilerek TCK m. 7/2 maddesi uyarınca herhangi bir karşılaştırma ve irdeleme yapmadan bozmadan önceki hükmü tekrar kurmuş ise de, 6086 s. Yasa ile TCK m. 257/1. fıkrasındaki ceza miktarının alt ve üst sınırlarının indirilmiş olması dikkate alındığında sanık lehine getirilen değişikliğin uygulanmaması; mahkeme sanık hakkında TCK m. 257/1 maddesi uyarınca alt hadden ayrılarak hüküm tesis etmiş ise de alt sınırdan ayrılmasının nedenini açıklamadan lehe değişiklik ile getirilen alt sınırdan ayrılarak "1 yıl hapis cezası" tayini suretiyle sanık hakkında fazla ceza tayini,
Bozma ilamında belirtildiği gibi TCK 53/1-a maddedeki yetkiyi kötüye kullanmak suretiyle atılı suçu işleyen sanık hakkında aynı Kanun"un 53/5 madde ve fıkrası gereğince, cezanın infazından sonra başlamak üzere, hükmolunan cezanın yarısından bir katına kadar bu hak ve yetkilerin kullanılmasının yasaklanmasına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi; suç tarihinin sanık tarafından paranın alındığı 08/01/2009 tarihi yerine gerekçeli karar başlığında 17/03/2009 olarak gösterilmesi,
Kabule göre de;
Bozmadan sonraki celsede savunması alınan sanığın, hakkında CMK m. 231 maddesinin uygulanmasının kabul ettiğini beyan etmesine karşın, sanığın hakkında ceza uygulanması halinde CMK 231 maddesinin uygulanmasını kabul etmediğini ifade ettiği belirtilerek gerekçede çelişkiye düşülmesi,
Kanuna aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, 5320
sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 321. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, 17/11/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.