Özet:

Sanık kasten yaralama ve mala zarar verme suçlarından mahkum edilmiştir. Sanık tarafından yapılan temyiz istemi reddedilmiştir. Ancak, hüküm Türkiye Cumhuriyeti Anayasası'nın 141/3, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 34. ve 230. maddeleri uyarınca açık olması ve Yargıtay'ın denetimine olanak sağlayacak biçimde dayandığı tüm kanıtların, iddia, savunma ve diğer belgelere ilişkin değerlendirmeler ile sanığa yüklenen suçun unsurlarının nelerden ibaret olduğunun açık olarak gerekçeye yansıtılması gerektiği halde, gerekçesiz olarak yazılı şekilde hüküm kurulmuştur. Bu nedenle, hüküm yasaya aykırıdır ve sanık tarafından yapılan temyiz itirazları yerindedir. Kararın bozulmasına karar verilmiştir. Kanun maddeleri ise şöyle açıklanabilir:
- CMUK'nun 310. maddesi: Kararın tebliği tarihinden itibaren bir haftalık süre içinde temyiz edilmesi gerektiği hükmünü içermektedir.
- CMUK'nun 317. maddesi: Temyiz talebinin reddedilmesi ve kararın kesinleşmesi durumunda, hüküm veren mahkeme tarafından yazılı gerekçenin verilmesi zorunluluğunu içermektedir.
- TC Anayasası'nın 141/3 maddesi: Mahkeme kararlarının gerekçeli olması gerektiğini ifade etmektedir.
- CMK'nun 34. maddesi: Sanığın suçlu olduğunun kanıtlanması gerektiğini ve delillerin serbestçe tartışılabileceğini belirtmektedir.
- CMK'nun 230. maddesi: Kararın, dayandığı deliller ve sanık savunmaları gibi tüm unsurların açık ve anlaşılır bir şekilde gerekçeye yansıtılması gerektiğini ifade etmektedir.
- 5320 sayılı Yasa'nın 8/1. maddesi: Yargıtay tarafından bozulan hükümlerin yeniden görülmesinde, yeniden yargılama usulünün uygulanmayacağını belirtmektedir.
- CMK'nun 321. maddesi: Türk Ceza Kanunu'nun 141. maddesine aykırı hükümlerin bozulmasını ve yeniden yargılanma olmaksızın yeni bir karar verilmesini öngörmektedir.