Mahkemesi :Sulh Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle Yaralama, Trafik Güvenliğini Tehlikeye Sokma
Hüküm : 1- Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçu hakkında; TCK"nın 179/3, 62/1, 50, 52/2. maddeleri gereğince mahkumiyet
2- Taksirle yaralama suçu hakkında; TCK"nın 89/1-2-b-e, 22/3, 62/1, 52/2-4. maddeleri gereğince mahkumiyet



Taksirle yaralama ve trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçlarından sanığın mahkumiyetlerine ilişkin hükümler, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1- Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan yapılan temyiz incelenmesinde :
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin, bir sebebe dayanmayan temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün isteme aykırı olarak ONANMASINA,
2- Taksirle yaralama suçundan yapılan temyizin incelenmesine gelince :
Sanık ile tanıkların aşamalardaki ifadeleri ve dosya kapsamına göre; olay tarihinde sanık sevk ve idaresindeki otomobili ile ... köy yolunda seyir halideyken, akıl hastalığına ... katılan ..."un, sanığın kullandığı, araca doğru koşmaya başladığı, sanığın, katılanın üzerine geldiğini görerek aracın direksiyonunu sola doğru kırdığı, ancak katılanın aracın üzerine doğru gelmeye devam etmesi üzerine, sanığın aracının sağ ön kısmı ile katılana çarptığı ve katılanın nitelikli biçimde yaralandığı olayda, aracın ve katılanın olay yerinden ayrılmış olmaları nedeniyle kaza tespit tutanağı düzenlenmediği, sanığın kazadan 1 saat 45 dakika sonra alınan alkol raporuna göre, 0,80 promil alkollü olduğunun tespit edilmiş olması nedeniyle, Çanakkle Adli Tıp Kurumu"nun 06.06.2012 tarihli raporu ile sanıkta saptanan alkol seviyesine göre, emniyetli bir şekilde araç sevk ve idare edemeyeceği sabit ise de, alkollü olmasının kazanın oluşumuna bir etkisinin bulunmadığı, sanığın akıl hastalığına düçar katılan ..."a çarpmamak için direksiyonu kırdığı, ancak katılanın üzerine koşmaya devam etmesi nedeniyle çarpmak zorunda kaldığı olayda, sanığa kusur izafe edilemeyeceği anlaşılmakla, beraatine karar verilmesi gerekirken, dosya kapsamına uygun düşmeyen gerekçeyle yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi,
Kabule göre de;
5237 sayılı TCK"nın 61/2. maddesine aykırı olarak, 5237 sayılı TCK"nın 22/3. maddesinin aynı Kanunun 89/1. maddesi gereğince belirlenen temel cezadan sonra uygulanması gerektiği hususuna riayet edilmemesi,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 05.03.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.