Danıştay 4. Daire 2016/19514 Esas 2021/1315 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
DÖRDÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2016/19514
Karar No : 2021/1315

TEMYİZ EDEN TARAFLAR : 1- … Vergi Dairesi Başkanlığı (… Vergi Dairesi Müdürlüğü)
VEKİLİ : Av. …

2- … Optik İç ve Dış Ticaret Limited Şirketi
VEKİLİ : Av. …

İSTEMİN KONUSU : … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek taraflarca aleyhlerine olan hüküm fıkralarının bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı hakkında sahte fatura kullandığından bahisle, vergi inceleme raporuna istinaden 2010/1,2,4,5,7,11 dönemleri için re'sen tarh edilen üç kat vergi ziyaı cezalı katma değer vergisinin kaldırılması istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Vergi Mahkemesince verilen kararda; davacının fatura aldığı Davutpaşa Vergi Dairesi mükellefi ..., Kadıköy Vergi Dairesi mükellefi …, Sarıgazi Vergi Dairesi mükellefi …, Kozyatağı Vergi Dairesi mükellefi …, Sultanbeyli Vergi Dairesi mükellefi …, Kartal Vergi Dairesi mükellefi …, Ümraniye Vergi Dairesi mükellefi …, Küçükyalı Vergi Dairesi mükellefi … Kocasinan Vergi Dairesi mükellefi …, Sultanbeyli Vergi Dairesi mükellefi …, Küçükyalı Vergi Dairesi mükellefi …, Sarıgazi Vergi Dairesi mükellefi … ve Tasf. Hal. ... Madencilik İnşaat Enerji ve Oto. San. Tic. Ltd. Şti hakkında düzenlenen Vergi Tekniği Raporlarının incelenmesinden, mükelleflerin davacı ile gerçekte herhangi bir ticari ilişkilerinin bulunmadığı, tanzim ettikleri faturaların da gerçek bir ticari ilişkiye dayanmadığı, katma değer vergilerinin indirimden reddi suretiyle yeniden oluşturulan beyan tablosuna istinaden re'sen tarhedilen vergi ziyaı cezalı katma değer vergilerinde hukuka aykırılık, Bakırköy Vergi Dairesi mükellefi ... Deri Mamulleri ve Sağlık Ürünleri İç Dış Tic. San. Ltd. Şti. hakkında düzenlenen Vergi Tekniği Raporlarının incelenmesinden, mükellefin sahte fatura düzenlediği yönünde somut bir tespit, gerekli ve yeterli bir araştırma bulunmaksızın varsayıma ve kanaate dayalı gerekçelerle kayıtlara intikal ettirilen faturaların sahte olduğu kabul edilerek bu fatura tutarlarının indirimlerden çıkarılması suretiyle davacı adına yapılan dava konusu cezalı tarhiyatların bu kısmında hukuka uygunluk bulunmadığı sonucuna varılmıştır. Belirtilen gerekçelerle davanın kısmen kabul, kısmen reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDEN DAVACININ İDDİALARI : Haklarında yapılan cezalı tarhiyatların yasal isabetten yoksun olduğu, vergi inceleme raporunun eksik araştırma ve incelemeye dayandığı, haksız ve hukuka aykırı işlem yapıldığı ileri sürülmektedir.

TEMYİZ EDEN DAVALININ İDDİALARI : Davacı şirketin 2010 yılı kdv hesaplarının sahte fatura kullanımı yönünden incelenmesi üzerine vergi inceleme raporu düzenlendiği, haklarında sahte fatura düzenlemekten dolayı vergi tekniği raporu bulunan mükelleflerden alışları bulunduğunun tespit edildiği, bu rapora istinaden davacı hakkında dava konusu tarhiyatların yapıldığı ileri sürülmektedir.

DAVACININ SAVUNMASI : Cevap verilmemiştir.

DAVALININ SAVUNMASI : Cevap verilmemiştir.

TETKİK HÂKİMİ : …
DÜŞÜNCESİ : Temyiz istemlerinin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Vergi Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Karar veren Danıştay Dördüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

İNCELEME VE GEREKÇE :
Davacının temyiz dilekçesinde ileri sürdüğü iddialar, temyiz konusu kararın redde ilişkin kısmının bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
Davalı idarenin, temyiz konusu kararın Bakırköy Vergi Dairesi mükellefi ... Deri Mamulleri ve Sağlık Ürünleri İç Dış Tic. San. Ltd. Şti. den alınan faturalardan kaynaklı cezalı tarhiyatın kaldırılmasına ilişkin temyiz istemine gelince;
213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 3/B maddesinde, vergilendirmede vergiyi doğuran olay ve bu olaya ilişkin muamelelerin gerçek mahiyetinin esas olduğu, 134. maddesinin 1. fıkrasında, vergi incelemesinden maksadın, ödenmesi gereken vergilerin doğruluğunu araştırmak, tespit etmek ve sağlamak olduğu kurala bağlanmış, 359. maddesinin (b) bendinde ise gerçek bir muamele veya durum olmadığı halde bunlar varmış gibi düzenlenen belgeler, sahte belge olarak tanımlanmıştır.
3065 sayılı Katma Değer Vergisi Kanunu'nun 29. maddesinin 1. fıkrasının (a) bendinde; mükelleflerin, yaptıkları vergiye tabi işlemler üzerinden hesaplanan katma değer vergisinden, bu Kanunda aksine hüküm olmadıkça faaliyetlerine ilişkin olarak, kendilerine yapılan teslim ve hizmetler dolayısıyla hesaplanarak düzenlenen fatura ve benzeri vesikalarda gösterilen katma değer vergisinin indirilebileceği hükme bağlanmıştır.
Katma değer vergisi, bünyesinde yer alan indirim müessesesiyle yansıtılabilir bir vergidir. Katma değer vergisi sisteminde mükellef ve sorumlu; üretim ve dağıtım kademeleri içinde, verginin tahsiline, indirimlerin yapılmasına, beyan edilip ödenmesine aracılık eder. Bu bakımdan indirim, mükellefiyete bağlı bir görev olduğu kadar aynı zamanda bir haktır. Katma değer vergisinde genel prensip, vergiye tabi teslimler üzerinden hesaplanan vergiden, alış faturalarında gösterilen verginin indirilmesidir. Katma değer vergisi indirimi hakkından yararlanabilmek için Kanun bazı şartların varlığını öngörmüştür. Bu şartların bir kısmı esasa, bir kısmı ise şekle ilişkindir. Katma değer vergisi, vergiyi doğuran olayın gerçekleşmesi halinde, zincirleme olarak kendi içinde otokontrol sistemi taşımaktadır.
Kayıt ve belge nizamına uyulması ve faturaların gerçek bir mal teslimi veya hizmet ifasına dayanması halinde, mal teslimi veya hizmet ifasına bağlı olarak tahsil edilen katma değer vergisinden, mükelleflerin kendilerine yapılan teslim ve ifaya ilişkin olarak ödedikleri katma değer vergisini indirmeleri mümkün olup, aksi durumda, faturaların gerçek bir mal teslimi veya hizmet ifasına dayanmadığının tespiti halinde, bu faturalarda yer alan katma değer vergisinin indirimi mümkün bulunmamaktadır.
Buna göre, alış belgelerinde yer alan katma değer vergisinin indirim konusu yapılabilmesi için, alış faturası ya da benzeri vesikalarda ayrıca gösterilmesi ve bu vesikaların kanuni defterlere kaydedildiğinin tevsik edilmesinin yanında, söz konusu belgelerin gerçeği yansıtması da gerekmektedir.
Yukarıda aktarılan mevzuat hükümlerine göre, uyuşmazlığın esasını, davacıya anılan faturaları düzenleyen firmanın düzenlediği faturaların, gerçek bir mal ve hizmet satışını içerip içermediği, dolayısıyla sahte olup olmadığı hususlarının tespiti oluşturmakta olup, uyuşmazlığın çözümü için söz konusu belgelerin hukuki mahiyetinin anlaşılabilmesi bakımından, bu belgeleri tanzim eden mükellef hakkında yapılan incelemeler sonucunda tespit edilen hususların irdelenmesi gerekmektedir.
Bakırköy Vergi Dairesi mükellefi ... Deri Mamulleri ve Sağlık Ürünleri İç Dış Tic. San. Ltd. Şti. hakkında düzenlenen … tarih ve … sayılı Vergi Tekniği Raporunda özetle; 24/01/2008 yılında faaliyete başlayan şirketin 15/07/2008 tarihinde ...ve ... tarafından devir alındığı, 31/07/2008 tarihinde mükellefin değişen iş adresinde yapılan yoklamada; işyerinin 70m2 olduğu, 1.000,00-TL işyeri kirası ödediği, işyerinde 1 adet banko, bilgisayar, 1 klima, muhtelif raflar ile satışa hazır çeşitli emtialar olduğu, 28/07/2008 tarihinde ek işyeri açma kararı alındığı ve bunun üzerine 31/07/2008 tarihinde yapılan yoklamada; şubede sağlık ürünleri satışı yapıldığı, şubenin 17m2 olduğu, 600,00-TL kira ödediği, çalışan olmadığı, 1 adet masa, 2 adet sandalye, 1 klima, muhtelif raflar, bilgisayar ve satışa hazır emtiaların bulunduğu, 20/08/2008 tarihinde bir işyeri daha açtığı ve bu adreste yapılan 04/09/2008 tarihli yoklamada; ek işyerinin 50m2 olduğu, işyeri kirasının 500,00-TL olduğu, 1 işçi çalıştırıldığı, mükellef kurumun bu adresi teşhir salonu ve depo şeklinde kullandığı, muhtelif raflar ve teşhir ürünlerinin bulunduğu, 22/12/2009 tarihli yoklamada; mükellef kurumun adres değişikliği yaptığı, işyerinin 15m2 olduğu, aylık kirasının 200,00-TL olduğu, işyerinde 2 işçinin çalıştırıldığı, adreste deri mamulleri ve sağlık ürünleri toptan satış işi ile iştigal edildiği, işyerinde demirbaş olarak muhtelif büro malzemelerinin bulunduğu, 06/04/2010 tarihinde işyerine gidildiği ancak adreste kimseye ulaşılamadığı, 07/06/2010 tarihinde tekrar aynı adrese gidildiği, yoklamada mükellef kurumun adreste bulunamadığı, adresin boş olduğu, çevreden yapılan araştırmalarda mükellef kurumun 1-2 ay kalıp işyerinden ayrıldığı, yeni adresinin bilinmediği 31/03/2010 tarihinden itibaren kurum ve yetkililerine ulaşılamadığının tespit edildiği, 2010 yılı hesap döneminde kurumlar vergisi beyannamesini vermediği, satış yaptığını beyan ettiği mükellefler hakkında olumsuz raporların bulunduğu, 2009 hesap döneminde vermiş olduğu kurumlar vergisi beyannamesinde brüt satışları 1.850.000,00 TL olmasına rağmen aynı dönemde verdiği KDV beyannamesinde matrah toplamının 452.395,80 TL olması , 01/01/2009 tarihinden itibaren düzenlemiş olduğu faturaların sahte olarak değerlendirilmesi gerektiği yönünde tespitlere yer verilmiştir.
Yukarıda yer verilen mevzuat hükümleri ve vergi tekniği raporundaki tespitlerin değerlendirilmesinden, mükellef kurum ve ortaklarının bilinen adreslerinde yapılan yoklamalarda şirkete ve ortaklarına ulaşılamaması, mükellef kurum müdürünün başka iki şirkete de müdür olarak atanması ve bu iki şirket hakkında sahte fatura düzenlemekten vergi tekniği raporu bulunması, tahakkuk eden vergilerin ödenmemesi, Ba-Bs analizinde uyumsuzluklar olması, 2010 yılı kurumlar vergisi beyannamesini vermesi, söz konusu hasılatı elde edebilecek ticari organizasyona sahip olmaması, adına kayıtlı gayrimenkul olmaması, alış yaptığı mükellefler hakkında yapılan incelemelerde çoğunluğunun sahte fatura düzenleyen mükelleflerden olması, satış yaptığını beyan ettiği mükellefler hakkında da olumsuz tespitler bulunması hususları dikkate alındığında, söz konusu faturaların gerçek bir mal ve hizmet hareketine dayanmadığı sonucuna ulaşıldığından, kararın ilgili mükelleften alınan faturalardan kaynaklı cezalı tarhiyatın kaldırılmasına ilişkin kısmında hukuka uyarlık bulunmadığı sonucuna varılmıştır.

KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1. Davacının temyiz isteminin reddine, davalı idarenin temyiz isteminin kısmen reddine, kısmen kabulüne,
2. Temyize konu ... Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının redde ilişkin kısmının ONANMASINA,
3. Mahkeme kararının kabule ilişkin kısmının BOZULMASINA, 4,492 sayılı Harçlar Kanunu'na bağlı (3) sayılı Tarife uyarınca, davacı aleyhine onanan tutar üzerinden binde 9,10 oranında ve … TL den az olmamak üzere hesaplanacak nispi karar harcından, varsa evvelce ödenen harcın mahsubundan sonra kalan harç tutarının temyiz eden davacıdan alınmasına,
5. Yeniden bir karar verilmek üzere dosyanın anılan Mahkemeye gönderilmesine,
6. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen onbeş (15) gün içinde kararın düzeltilmesi yolu açık olmak üzere, 01/03/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.