... vekili avukat ... ile 1-Özel ... Hastanesi ... Hizm. A.Ş. vekili avukat ..., 2- ... mirasçıları; a-..., b-... vekilleri avukat ... aralarındaki dava hakkında ... 2. Asliye Hukuk Mahkemesinden verilen 03/04/2019 tarih ve 2017/485-2019/128 sayılı hükmün davacı avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşuldu.

KARAR

03.04.2019 günlü ilam temyiz eden davacıya 21.05.2019 tarihinde tebliğ edilmiş ve temyiz dilekçesi 10.06.2019 tarihinde verilmiştir.
3156 Sayılı Yasanın 20. maddesiyle değiştirilen 1086 Sayılı HUMK.’nun 432/1. maddesi uyarınca yasanın yürürlüğe girdiği 06.04.1985 tarihinden itibaren verilen kararlarda temyiz süresi 15 gündür. 6100 Sayılı HMK.’nun 93. maddesi uyarınca resmi tatil günleri süreye dahil değildir. Sürenin son gününün resmî tatil gününe rastlaması hâlinde, süre tatili takip eden ilk iş günü çalışma saati sonunda biter. 2019 yılı ... Bayramı tatili 6 Haziran 2019 tarihinde sona ermiştir. Anılan yasal düzenlemeler gereğince davacının temyiz başvuru süresinin bitimi 07.06.2019 tarihidir. Yargıtay İçtihadı Birleştirme Büyük Genel Kurulunun 01. 06.1990 gün ve esas 1989/3, karar 1990/4 Sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca, temyiz süresi geçtikten sonra verilen temyiz dilekçesinin reddine karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenle temyiz dilekçesinin REDDİNE, peşin alınan harcın istek halinde iadesine, HUMK’nun 440/I maddesi uyarınca tebliğden itibaren 15 gün içerisinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 04/11/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.