MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
1- 5252 sayılı Yasanın 9/3. maddesi gereğince lehe olan yasanın tespiti sırasında, hükümlü ...’in 26.04.2003 tarihinde başka bir hırsızlık suçundan yakalandığında, müştekiye ait işyerinden hırsızlığı diğer sanık ... , suça sürüklenen çocuklar ... ve ... ile birlikte gerçekleştirdiğini söyleyip çalınan eşyanın bulunduğu evi tarif ettiği, evde yapılan aramada bulunan çalıntı eşyaya el konulduğu, hırsızlık eyleminden sonra kolluğa müracaatı bulunmayan müşteki ...’e el konulan eşyanın teslim edildiği ve müştekinin 08.11.2006 tarihinde yapılan oturumda çalınan eşyanın tümünün soruşturma aşamasında iade edildiğini söylediğinin anlaşılması karşısında, 5237 sayılı TCK"nın 168/1. maddesinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
2- Suç tarihinde 18 yaşından küçük olan suça sürüklenen çocuk hakkında geceleyin işyeri dokunulmazlığını ihlal suçundan 5237 sayılı TCK"nın 116/2-4, 119/1-c, 31/3 maddesi gereğince hükmedilmesi gerektiği belirtilen 1 yıl hapis cezasının, aynı Yasanın 50/3. maddesi uyarınca 50/1. maddesindeki seçenek yaptırımlarından birine çevrilmesinin zorunlu olduğu gözetilmeden lehe olan yasanın tespitinde kısa süreli hapis cezasının değerlendirmeye esas alınması suretiyle lehe yasanın 5237 sayılı TCK"nı olduğu gözetilmeden yazılı şekilde uygulama yapılması,
3- Kabule göre de;
a- Müştekinin çalınan tüm eşyasının soruşturma aşamasında iade edildiği beyanı karşısında; müştekinin uğradığı zararın aynen iade, suçtan önceki hale getirme veya tazmin suretiyle tamamen giderilmediğinden bahisle yerinde olmayan gerekçe ile 5395 sayılı Yasanın 23. maddesi yerine, 5271 sayılı CMK"nın 231. maddesine göre hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmesi,
b- 765 Sayılı TCK"na göre verilip kesinleşen hüküm lehe kabul edildiği hâlde önceki hükmün infazına karar verilmesi ile yetinilmesi gerekirken, infazda karışıklığa neden olacak şekilde aynı Yasa ile tekrar hüküm kurulması,
c- 15.07.2005 tarihinde yürürlüğe giren 5395 sayılı Çocuk Koruma Kanununun 23/2-d. maddesinde, suçun işlenmesiyle mağdurun uğradığı zararın, aynen iade, suçtan önceki hâle getirme veya tazmin suretiyle tamamen giderilmesi koşulunun suça sürüklenen çocuğun ailesinin veya kendisinin ekonomik durumunun elverişli olmaması hâlinde aranmayabileceğinin belirtilmesi karşısında; bu yönde bir araştırma yapılmadan ve zararın telafi edilmemiş olması gerekçesiyle hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, hükümlü ... müdafiinin temyiz itirazı bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle isteme uygun olarak BOZULMASINA, 12.03.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.