Hırsızlık - işyeri dokunulmazlığını ihlal - mala zarar verme - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2018/10869 Esas 2019/3597 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/10869
Karar No: 2019/3597
Karar Tarihi: 12.03.2019

Hırsızlık - işyeri dokunulmazlığını ihlal - mala zarar verme - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2018/10869 Esas 2019/3597 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık hakkında hırsızlık, işyeri dokunulmazlığını ihlal ve mala zarar verme suçlarından mahkumiyet hükmü verilmiştir. Mala zarar verme suçuna mahkumiyet hükmü, adli para cezası olarak 3.000 TL olarak verilmiştir ve bu miktarın temyizi mümkün değildir. Hırsızlık ve işyeri dokunulmazlığını ihlal suçlarından kurulan hükümlerin ise infaz aşamasında hak yoksunluklarının uygulanması mümkündür. Bu karar, 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'un 26. maddesi ve 6217 sayılı Yasa'nın geçici 2. maddesi gereğince verilmiştir. Kanun maddelerinin hükümleri uyarınca, sanığın temyiz istemi reddedilmiştir.

13. Ceza Dairesi 2018/10869 E. , 2019/3597 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, işyeri dokunulmazlığını ihlal, mala zarar verme
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
I-Sanık hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükmün incelenmesinde;
Doğrudan hükmolunan adli para cezasının miktar ve türüne göre; 14/04/2011 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 31/03/2011 tarih ve 6217 sayılı Yasa"nın 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun"a eklenen geçici 2. maddesi gereğince doğrudan hükmolunan 3.000 TL dahil adli para cezasına mahkumiyet hükümlerinin temyizi mümkün olmadığından, sanığın temyiz isteminin CMUK"nun 317. maddesi gereğince REDDİNE,
II-Sanık hakkında hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığını ihlal suçlarından kurulan hükümlerin incelenmesinde;
5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi’nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hâkimin takdirine göre; sanıkların temyiz istemleri yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükümlerin tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA, 12/03/2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.