Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2022/93 Esas 2022/13325 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜM : Beraat



Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği görüşülüp düşünüldü:
Ceza Genel Kurulu’nun 17.05.2022 gün ve 2020/248 Esas, 2022/359 Karar sayılı ilamında da belirtildiği üzere 05.08.2017 tarihinde Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 20.07.2017 tarihli ve 7035 sayılı Kanunun 15'inci maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK'nın 280/1-a maddesindeki ''(1) Bölge adliye mahkemesi, dosyayı ve dosyayla birlikte sunulmuş olan delilleri inceledikten sonra; a) İlk derece mahkemesinin kararında usule veya esasa ilişkin herhangi bir hukuka aykırılığın bulunmadığını, delillerde veya işlemlerde herhangi bir eksiklik olmadığını, ispat bakımından değerlendirmenin yerinde olduğunu saptadığında istinaf başvurusunun esastan reddine, 303 üncü maddenin birinci fıkrasının (a), (c), (d), (e), (f), (g) ve (h) bentlerinde yer alan ihlallerin varlığı hâlinde hukuka aykırılığın düzeltilerek istinaf başvurusunun esastan reddine, ... Karar verir'' ve aynı Yasanın 303/1-a maddesindeki ''(1) Hükme esas olarak saptanan olaylara uygulanmasında hukuka aykırılıktan dolayı hüküm bozulmuş ise, aşağıdaki hâllerde Yargıtay davanın esasına hükmedebileceği gibi hükümdeki hukuka aykırılığı da düzeltebilir: a) Olayın daha ziyade aydınlanması gerekmeden beraate veya davanın düşmesine ya da alt ve üst sınırı olmayan sabit bir cezaya hükmolunması gerekirse'' şeklindeki düzenlemeler karşısında; ilk derece mahkemesinden gelen dava dosyasının tekemmül ettiği, başkaca toplanması gereken delil bulunmadığı hallerde bölge adliye mahkemesince duruşma açılmaksızın "hukuka aykırılığın düzeltilerek istinaf başvurusunun esastan reddine" şeklinde sanığın beraatine, davanın düşmesine ya da alt ve üst sınırı olmayan sabit bir cezaya hükmolunmasına karar verilebileceğinden Tebliğnamede bozma isteyen görüşe iştirak edilmemiştir.
Sanık müdafinin temyiz dilekçesinin kapsamına göre, beraat kararına ilişkin temyizinin vekalet ücreti ile sınırlı olduğu değerlendirilmekle yapılan incelemede;
Katılan vekilinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak:
Kendisini vekil ile temsil ettiren ve sanık yararına, hazine aleyhine karar tarihi olan 2021 yılı yürürlükte olan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesinin 14/4. madde ve fıkrası uyarınca maktu vekalet ücretine hükmolunması gerektiğinin gözetilmemesi,
Yasaya aykırı, sanık müdafinin temyiz itirazı bu itibarla yerinde görüldüğünden Diyarbakır Bölge Adliye Mahkemesi 7. Ceza Dairesinin 02.02.2021 gün ve 2021/137 Esas, 2021/90 Karar sayılı hükmünün 5320 sayılı Kanunun 8/1.maddesi gözetilerek CMK.nın 303/1-f. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu hususun yeniden duruşma yapılmaksızın CMK.nın 303.maddesinin verdiği yetki uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, istinaf ilamının vekalet ücretini düzenleyen 3. bendinde yer alan ''3400,00 TL'' ibaresinin çıkartılarak yerine ''4.080 TL'' ibaresinin yazılması suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun olan Bölge Adliye Mahkemesi hükmüne yönelik temyiz talebinin reddi ile hükmün DÜZELTİLEREK ESASTAN REDDİNE, 28.02.2019 tarihinde yürürlüğe giren 20.02.2019 tarih ve 1165 sayılı Kanunun 8. maddesiyle değişik 5271 sayılı Kanunun 304/1. maddesi uyarınca dosyanın Siirt 1.Asliye Ceza Mahkemesi'ne, kararın bir örneğinin bilgi için Diyarbakır Bölge Adliye Mahkemesi 7. Ceza Dairesi'ne gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı'na TEVDİİNE, 28.09.2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.