... vekili avukat ... ile ... Bakanlığı vekili avukat ... aralarındaki dava hakkında ... 49. Asliye Ticaret Mahkemesinden verilen 25.4.2012 tarih ve 424-115 sayılı hükmün Dairenin 11.9.2012 tarih ve 18710-19296 sayılı ilamıyla düzeltilerek onanmasına karar verilmişti. Süresi içinde davalı avukatınca kararın düzeltilmesi istenilmiş olmakla dosya incelendi, gereği konuşuldu.

KARAR

Davacı, davalı ile temizlik hizmet sözleşmesi imzaladıklarını, hizmet süresince kendilerine 5510 sayılı kanunun 81.maddesi gereğince işveren prim oranlarında Devlet tarafından %5 oranında indirim sağlanmış olmasına rağmen davalı tarafından indirimden faydalandığı dönemde hak edişlerden kesinti yapıldığını, yapılan kesintinin hukuka aykırı olduğunu ileri sürerek, fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla 12.000,00 TL’nin davalıdan tahsilini istemiş,ıslah ile talebini 15.147,52 TL.ne yükseltmiştir.
Davalı,davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece,davanın kabulüne yönelik olarak verilen hükmün davalı avukatınca temyiz edilmesi üzerine Dairemizin 11.09.2012 tarih ve 2012/18710 esas 2012/ 19296 karar sayılı kararı ile faizin avans faizi olması gerektiğinden bahisle düzelterek onanmasına,davalının karar düzeltme isteminde bulunması üzerine de Dairemizin 14.01.2013 tarih ve 2012/30221 esas 2013/334 karar sayılı kararı ile;karar düzeltme isteğinin reddine ve aynı kanunun 442 maddesi hükmünce 220.00 (ikiyüzyirmi) Lira para cezasının karar düzeltme isteyene yükletilmesine karar verilmiş,davalı bu kez para cezası ve harç yönünden maddi hatanın düzeltilmesi isteminde bulunmuştur.
1-HUMK.nun 442/3.maddesi uyarınca karar düzeltme talebinin reddi halinde karar düzeltme talebinde bulunandan para cezası alınması öngörülmüş olup,para cezasının alınması hususunda herhangi bir istisnai hüküm getirilmemiştir.Buna göre karar düzeltme isteminin reddi nedeniyle davalı kurum aleyhine para cezası hükmedilmesinde hukuka aykırılık
bulunmadığından davalının bu hususa ilişkin maddi hatanın düzeltilmesine ilişkin talebinin reddi gerekir.
2-Harçlar Kanunu"nun 13/j. maddesi gereği,davalının harçtan muaf tutulması gerekirken bakiye harcın davalıdan tahsiline ve davacı tarafından yatırılan yargılama giderleri içinde yer alan harçların da yargılama gideri olarak davalıdan tahsili ile davacıya verilmesine karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozmayı gerektirir.Ne var ki, bu yanlışlıkların giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden,HUMK.nun 438/7.maddesi uyarınca hükmün düzeltilerek onanmasına karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ; Yukarıda birinci bentte açıklanan nedenlerle davalının para cezasına ilişkin maddi hatanın düzeltilmesi talebinin reddine,ikinci bentte açıklanan nedenlerle hüküm fıkrasının üçüncü ve dördüncü bentlerinin hüküm fıkrasından çıkartılarak üçüncü bendin yerine “Davalı kurum harçtan muaf olduğundan harca hükmedilmesine yer olmadığına” cümlesinin, dördüncü bendin yerine “Davacı tarafından yapılan 522,75.-TL yargılama giderinin davalıdan alınarak davacıya verilmesine” cümlesinin yazılmasına,hüküm fıkrasına beşinci bent olarak “Davacı tarafından yapılan davanın açılması sırasında yatırılan 199,50 TL harç ile 46,75 Tl ıslah harcı toplamı 246,75 TL harcın karar kesinleştiğinde ve istek halinde davacıya iadesine” cümlesinin eklenmesine,hükmün düzeltilmiş bu şekliyle ONANMASINA, 4.7.2013 gününde oybirliğiyle karar verildi.