Çocuğun cinsel istismarı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2020/8748 Esas 2020/5442 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/8748
Karar No: 2020/5442
Karar Tarihi: 26.11.2020

Çocuğun cinsel istismarı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2020/8748 Esas 2020/5442 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Ağır Ceza Mahkemesi'nin verdiği karara göre, bir çocuğun cinsel istismarı suçundan yargılanan sanık beraat etmiştir. Dosya üzerinde yapılan incelemede, davaya katılma hakkı olan Aile, Çalışma ve Sosyal Hizmetler Bakanlığı'nın yargılamaya ilişkin olarak mahkemelerce resen ihbarda bulunulmasının zorunlu olmadığı kabul edilmiştir. Bu nedenle, Bakanlığın davaya katılma talebinde bulunamayacağı ve temyiz hakkının da bulunmadığı ifade edilmiştir. Kanunlar açısından ise, 6284 sayılı Ailenin Korunması ve Kadına Karşı Şiddetin Önlenmesine Dair Kanun'un 20/2. maddesi, 5271 sayılı CMK'nın 237/2. maddesi, 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi ve 1412 sayılı CMUK'nın 317. maddesi kararda geçen kanun maddeleridir.

14. Ceza Dairesi 2020/8748 E. , 2020/5442 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Çocuğun cinsel istismarı
HÜKÜM : Beraat

İlk derece mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
6284 sayılı Ailenin Korunması ve Kadına Karşı Şiddetin Önlenmesine Dair Kanunun 20/2. maddesi gereğince davaya katılma hakkı bulunan Aile, Çalışma ve Sosyal Hizmetler Bakanlığına yokluğunda yapılan yargılamaya ilişkin olarak mahkemelerce re"sen ihbarda bulunulmasının zorunlu olup olmadığı hususunda Yargıtay İçtihadı Birleştirme Büyük Genel Kurulunca yapılan toplantı sonucunda verilen 13.12.2019 gün ve 2019/6 Esas, 2019/7 sayılı içtihadı birleştirme kararı ile Bakanlığa bildirimde bulunulmasının zorunlu olmadığının kabul edilmesi ve 5271 sayılı CMK"nın 237/2. maddesine göre kanun yolu muhakemesinde davaya katılma talebinde bulunulamayacağının anlaşılması karşısında, Bakanlık vekilinin davaya katılma ve hükmü temyize hakkı bulunmadığından, vaki temyiz isteminin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi gereğince REDDİNE, 26.11.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.