MAHKEMESİ : Bölge Adliye Mahkemesi 17. Hukuk Dairesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı istinaf başvurusunun kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:

-K A R A R-

Davacı vekili; müvekkili şirket nezdinde trafik sigortası bulunan aracın karıştığı çift taraflı trafik kazasında, kaza tespit tutanağında sigortalı araç şoförünün asli kusurlu olarak gösterildiğini, diğer araçta bulunan şahıslara ve sürücüsüne herhangi bir kusur izafe edilmediğini belirterek vefat eden yolcunun davalı murislerine 96.218,88 TL"lik destekten yoksun kalma tazminatı ödendiğini, ancak soruşturma dosyasında sigortalı aracın kusurunun %25 olarak tespit edilmesi nedeniyle davalılara fazla ödeme yapıldığını, davalıların %75 oranında fazla zenginleştiklerini belirterek davalılara fazlaca ödenen 72.164,10 TL (... için 51.700,29 TL, ... için 9.480,66 TL, ... için 7.274,30 TL, ... için 3.708,90 TL) tazminat tutarının ödeme tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte iadesine karar verilmesini talep etmiştir.
Davalılar vekili; istirdat davasının açılma süresinin BK hükümlerince 1 yıl ve KTK hükümlerince 2 yıl olduğunu, bu sebeple rücu hakkının zamanaşımına uğradığını,ayrıca vefat eden murislerinin araçta yolcu olarak bulunmaları sebebiyle kusuru olmadığını ileri sürerek davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, iddia, savunma, toplanan deliller ve benimsenen bilirkişi raporuna göre, KTK"nın 109/4. maddesine göre davacı şirketin ödeme tarihi olan 18/09/2012 tarihinden itibaren geçerli olan 2 yıllık zamanaşımı süresinin dolduğu gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiş; hüküm davacı vekili tarafından istinaf edilmiştir.
Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesince, davalıların murisinin kazanın oluşumuna ilişkin kusuru iddia edilmediğine göre davacının ancak dava dışı sürücü Habip"e yönelebileceği, bu sebeple davalıların sigorta şirketi tarafından kendi sigortalısının yüzde yüz kusurlu kabul edilmek suretiyle bu oran üzerinden ödenen tazminat nedeniyle sebepsiz zenginleştiklerinden söz etmenin mümkün olmadığı, davanın bu nedenle reddi gerekirken doğmamış bir alacağın zaman aşımına uğradığından bahisle davanın reddi doğru olmağı gerekçesiyle, mahkemenin gerekçesi değiştirilerek düzeltilmek suretiyle istinaf başvurusunun kabulü ile Mardin 1. Asliye Hukuk Mahkemesi"nin 22/11/2016 tarih ve 2015/140 esas ve 2016/760 sayılı kararının kaldırılmasına, davanın reddine karar verilmiş, Bölge Adliye Mahkemesi kararı, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
İlk derece mahkemesince, zamanaşımı nedeniyle davanın reddine dair verilen kararın gerekçesinde isabetsizlik bulunmamakla, karara yönelik olarak davacı vekili tarafından yapılan istinaf başvurusu üzerine HMK"nın 355 vd. maddeleri kapsamında yöntemince yapılan inceleme sonucunda Bölge Adliye Mahkemesince esastan verilen nihai kararda, dosya kapsamına göre saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kurallarına aykırı bir yön olmadığı gibi HMK"nın 369/1. ve 371. maddelerinin uygulanmasını gerektirici nedenlerin bulunmamasına, kusuru kanıtlanamayan yolcunun davalı mirasçılarına karşı her iki aracın sigorta şirketlerinin müşterek ve müteselsil sorumlu bulunmalarına göre, usul ve yasaya uygun Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ:Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK"nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesi’ne gönderilmesine ve aşağıda dökümü yazılı 1.168,60 TL fazla alınan peşin harcın istek halinde temyiz eden davacıya geri verilmesine, 23/06/2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.