MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili; müvekkilinin davalı şirket bünyesinde Ekinözü Kandil barajında güvenlik görevlisi olarak 10.12.2010 tarihinde işe başladığını ve işten çıkarıldığı tarih olan 30.09.2013 tarihine kadar çalışmasına devam ettiğini, işe girdiği tarihten itibaren sürekli fazla mesai yaptığını, fazla çalışmalarının karşılığının kendisine ödenmediğini, öyle ki iş verence belirlenen günlük mesai saatini doldurduktan sonra işveren tarafından bir mesai saati kadar (örneğin 8+8 gibi) tekrar çalıştırıldığını, Çalışma Sosyal Güvenlik Bakanlığı Gaziantep Bölge Müdürlüğü Müfettişlerince de yapılan fazla çalışmaların tespit edildiğini ileri sürerek, ödenmeyen fazla çalışma ücretlerinin davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı vekili, davacının müvekkili şirketin güvenlik hizmetini üstlendiği Kandil barajı HES inşaatı şantiyesinde güvenlik görevlisi olarak istihdam edildiğini ve baraj şantiyesinin kapatılması üzerine hizmet sözleşmesinin tazminatlı olarak sona erdirildiğini, Çalışma Sosyal Güvenlik Bakanlığı Gaziantep Bölge Müdürlüğü Müfettişleri tarafından fazla mesai ücretlerinin ödenme biçimiyle ilgili olan bir kısım eksiklikler tespit edildiğini, müvekkil şirketin bu eksiklikleri giderdiğini ve eksik ödenen fazla mesai ücretlerinin davacı da dahil olmak üzere tüm personelin banka hesaplarına yatırıldığını, davacının 3"lü vardiya sistemine bağlı olarak 8 saat çalışıp 16 saat istirahat ettiğini, bu haliyle fazla mesainin istisnai durumlarda söz konusu olduğunu, yapılan bu istisnai fazla mesailerin karşılığının da kanuna uygun biçimde Haziran 2011 ayından itibaren personelin maaş bordrolarında tahakkuk ettirildiğini ve banka hesabına yatırıldığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, davacının fazla çalışma yaptığı 2011 yılı Haziran ayı sonuna kadar olan ücretlerinin ödendiği , Haziran 2011"den sonra ise hazır kıta uygulamasının kaldırıldığı gerekçesi ile davanın reddine karar verilmiş, kararın davacı vekili tarfından temyiz edilmesi üzerine Dairemizin 21.02.2017 tarihli bozma ilamı ile Mahkeme kararının bozulmasına karar verilmiştir.
Karar süresi içerisinde davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Somut olayda Dairemizin 21.02.2017 tarihli ilamıyla davacının, hazır kıta olarak bekledildiği çalışmaların tespit edilerek karşılıklarının tam olarak ödenip ödenmediği hususnda bilirkişiden rapor alınmak suretiyle fazla çalışma alacağı bulunup bulunmadığı yönünde bozma kararı verilmiştir. Bozma ilamına uyan Mahkemece davacı tanıkları yeniden dinlenmiş, davacı tanığı Hasan Vicdan ayda 25 gün 8 saat çalışma , 8 saat hazır kıta bekleme, 8 saat dinlenme şeklinde çalıştıklarını beyan etmiş, diğer davacı tanığı da aynı yönde beyanda bulunmuş, alınan ek bilirkişi raporunda davacının ayda 25 gün hazır kıta beklediği ve bu günlerde 7,5 saat fazla çalışma yaptığı kabul edilmiş ise de davacının 7,5 saat çalışma ve 7,5 saat hazır kıta bekleme süresi içinde bir saat ara dinlenme yaptığının kabulü yerinde değildir. Günlük ara dinlenme süresinin 2 saat kabulü ile hazır kıta çalışılan günlerde günlük 6,5 saat fazla çalışma yapıldığının kabulü somut olaya ve dosya kapsamına uygun düşecek olup bu husus gözetilmeksizin karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan sebepden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 21.02.2019 tarihinde oybirliği ile karar verildi.