Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2013/16196 Esas 2015/4390 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda verilen hükmün duruşmalı olarak temyizen tetkiki davalılar vekilince istenmiş olmakla duruşma için tayin edilen 17.03.2015 Salı günü davacı ... vekili Av. ... ile davalılar ... ve ... vekili Av. ... geldiler. Temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşıldıktan ve hazır bulunan taraf vekilleri dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü.
-K A R A R-
Davacı vekili, müvekkilinin davalıların sürücüsü ve maliki oldukları yolcu otobüsünden inmek üzereyken otobüsün aniden hareket etmesi sonucu düşerek yaralandığını ileri sürerek fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla 20.000 TL maddi, 30.000 TL manevi tazminatın kaza tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte davalılardan tahsilini talep etmiştir.
Davalılar vekili, kazada tüm kusurun davacıda olduğunu, ayrıca talep edilen tazminatların çok fahiş olduğunu ileri sürerek davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, iddia, savunma ve toplanan delillere göre; davanın kısmen kabulü ile 17.500,77 TL tedavi gideri ile 20.000 TL manevi tazminatın olay tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte davalılardan alınarak davacıya verilmesine karar verilmiş; hüküm, davalılar vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Mahkemece toplanıp değerlendirilen delillere, özellikle, ceza yargılaması sırasında alınan ve kesinleşen bilirkişi raporundaki kusur dağılımının oluşa ve dosya içeriğine uygun bulunması sebebiyle mahkemece benimsenmesinde, ayrıca manevi tazminatın takdirinde B.K.nun 56. Maddesindeki özel haller dikkate alınarak hak ve nesafet kuralları çerçevesinde hüküm kurulmuş olmasında bir usulsüzlük bulunmamasına göre davalılar vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan ve yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Dava, trafik kazasından kaynaklanan tedavi gideri ve manevi tazminat istemine ilişkindir.
Mahkemece hükmedilen tedavi giderlerine esas olmak üzere aldırılan 09.11.2012 tarihli bilirkişi raporunda, sadece dosyaya delil olarak sunulan eczane ve hastane faturaları toplanmış, başkaca bir değerlendirme yapılmamıştır. Oysa davalılar davacının gerçek zararından sorumludurlar. Bu nedenle, mahkemece konusunda uzman bir doktor bilirkişiden, davacının yaralanmasının mahiyeti, yapılması gereken tıbbi giderler, yapılan ve belgelenen tıbbi tedavinin ve harcamaların davacının yaralanmasına uygunluk gösterip göstermediği hususlarında ayrıntılı ve denetime açık bir rapor aldırılması gerekirken, yazılı olduğu şekilde eksik ve hüküm kurmaya elverişli olmayan rapora itibar edilerek hüküm kurulmuş olması doğru görülmemiştir.
Kabule göre de;
Davacı tarafından yapılan ve belgelenen tedavi giderleri için ödeme tarihlerinden itibaren faize hükmedilmesi gerekirken, yazılı olduğu şekilde kaza tarihinden itibaren faize hükmedilmesi de isabetsizdir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalılar vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalılar vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, 1.100,00 TL vekalet ücretinin davacıdan alınarak duruşmada vekille temsil olunan davalılara verilmesine, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalılara geri verilmesine 17/03/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.