Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2011/33003 Esas 2013/5775 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2011/33003
Karar No: 2013/5775
Karar Tarihi: 11.03.2013

Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2011/33003 Esas 2013/5775 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir hırsızlık davasında mahkumiyet kararı verilmiştir. Dosya temyiz edilerek Yargıtay'a gönderilmiş, ancak diğer temyiz itirazları yerinde bulunmamıştır. Ancak, mahkeme kararında hırsızlık suçu ile TCK'nın ilgili maddelerine uyan suçlar arasındaki farkın gözetilmediği ve cezaların belirlenmesinde lehe yasa değerlendirmesi yapılmadığı için karar bozulmuştur.
Hırsızlık suçu ile TCK'nın 142/1-b maddesi arasındaki fark ve bu suça teşebbüs ve işyeri dokunulmazlığının ihlal edilmesi suçlarını da içerdiği belirtilmiştir. Ayrıca, TCK'nın 765 ve 5237 sayılı maddeleri uyarınca Yargıtay denetimine olanak verecek şekilde ayrı ayrı uygulamalar yapılması gerektiği, cezaların birbirleriyle karşılaştırılması gerektiği vurgulanmıştır.
Kararda bahsedilen TCK maddeleri şunlardır:
- TCK 142/1-b: Hırsızlık suçu
- TCK 143: Hırsızlıktan elde edilen malın satın alınması, kabul edilmesi, saklanması
- TCK 35: Suç işlemeye elverişli durumları hazırlama
- TCK 61: Ceza süresinin belirlenmesi
- TCK 116/2-4: Cezaların belirlenmesi
- TCK 493/1: Suç

(Kapatılan)13. Ceza Dairesi 2011/33003 E. , 2013/5775 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-5237 sayılı TCK’nın 142/1-b maddesinde tanımlanan hırsızlık suçu ile 765 sayılı TCK’nın 493/1 maddesinde tanımlanan suçun öğelerinin farklı olduğu, olay tarihinde müştekiye ait işyerine girerek hırsızlık yapmaya çalışan sanığın eyleminin 765 sayılı TCK"nın 493/1, 61, 522, 59 ve 5237 sayılı TCK"nın 142/1-b, 143, 35, 116/2-4 maddelerine uyan hırsızlığa teşebbüs ve işyeri dokunulmazlığının ihlali suçlarını da oluşturduğu gözetilip 765 sayılı TCK ile 5237 sayılı TCK’nın ilgili maddeleri uyarınca Yargıtay denetimine olanak verecek şekilde ayrı ayrı uygulamalar yapılıp, cezalar belirlenip, sonuç cezaların birbirleriyle karşılaştırılması suretiyle denetime imkan verecek şekilde lehe yasa değerlendirmesi yapılması gerekirken, 765 sayılı TCK"nın lehe olma nedeni karar yerinde denetime olanak sağlayacak şekilde açıklanmadan yazılı şekilde karar verilmesi,
2-Kabule göre de; 765 sayılı TCK"nın 522/1. maddesinin pek hafif değere ilişkin hükmünün uygulanması sırasında, cezadan 1/2 oranından fazla indirim yapılması gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."in temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 11.03.2013 gününde oybirliğiyle karar verildi.