MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasında görülen dava sırasında davacılardan ..., ..., ... ve ... tarafından reddi hâkim yoluna başvurulmuştur.
Ret talebini inceleyen merci tarafından verilen kararın Yargıtayca incelenmesi ret talebinde bulunan davacılar tarafından istenilmiş olmakla, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya içindeki tüm belgeler incelendi, gereği düşünüldü:

K A R A R

Taraflar arasında görülen dava sırasında davacılardan ..., ..., ... ve ... tarafından 15.04.2013 havale tarihli dilekçe ile "...Mahkeme hâkiminin, davalı vekilinin itirazlarını dikkate alarak ret sebeplerini açıklatmadan atanan bilirkişiyi reddettiği, yerine atanan bilirkişinin yetersiz raporuna yapılan itirazlar dikkate almadan 09.04.2013 tarihli duruşma zaptına yazıldığı şekilde görüşünü açıkladığı ve tarafsızlığından şüphe duyulduğu...” gerekçesiyle reddi hâkim yoluna başvurulmuştur.
Reddedilen Hâkim .... (32149)"ın, talebin reddinin gerektiği yönündeki görüşü üzerine dosyayı inceleyen merci tarafından "...H.M.K. 36. maddede sayılan ret sebeplerinin bulunmadığı ve yargılama faaliyeti kapsamında kaldığı..." gerekçesiyle reddi hâkim talebinin reddine ve ret talebinde bulunanların H.M.K. 42/4 maddesi uyarınca müştereken ve müteselsilen 596.- TL idari para cezası ile cezalandırılmalarına ilişkin verilen karar davacılar tarafından temyiz edilmiştir.
Hâkimin reddi için ileri sürülen sebepler işin esası yönünden temyiz sebebi olup, H.M.K.’nın 36. maddesinde tanımı yapılan sebeplerden olmadığından talebin reddine karar verilmesinde bir isabetsizlik bulunmamaktadır. Ancak, ret talebinin, kötüniyetli yapılması ve esas yönünden kabul edilmemesi halinde, talepte bulunanlar hakkında verilecek para cezasının nevi disiplin para cezası olduğu H.M.K."nın 42/4 maddesinde düzenlenmiş olmasına rağmen mahkemece idari para cezasına hükmedilmesi doğru değil ise de, bu husus hükmün bozulmasını ve yeniden yargılanmasını gerektirmemektedir.
Ayrıca, reddi hâkim yoluna başvurma hakkı kişiye sıkı sıkıya bağlı haklardan olup bu yolu kullanan her bir davacı hakkında talebin ayrı ayrı HMK. 42/4 maddesi uyarınca 500.- TL ilâ 5000.- TL arasında merci tarafından takdir edilecek olan disiplin para cezası verilmesi gerekirken davacılar hakkında 596.- TL para cezasına müştereken ve müteselsilen hükmedilmesi doğru değilse de, aleyhe temyiz bulunmadığından bu husus bozma nedeni yapılmamıştır.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle; hüküm fıkrasının ikinci bendinin ikinci satırında ki “596.- TL” den sonra yer alan “idari” kelimesinin hükümden çıkartılarak, bunun yerine “disiplin” kelimesinin yazılması suretiyle düzeltilmesine ve hükmün düzeltilmiş bu şekliyle ONANMASINA, temyiz harcının istek halinde yatırana iadesine 01/10/2013 gününde oy birliği ile karar verildi.