Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2013/19547 Esas 2014/16782 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
12. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/19547
Karar No: 2014/16782
Karar Tarihi: 08.07.2014

Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2013/19547 Esas 2014/16782 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık hakkında hayvanı tehlike yaratabilecek şekilde serbest bırakma suçundan beraat, taksirle yaralama suçundan ise mahkûmiyet kararı verildiği belirtilen Sulh Ceza Mahkemesi kararında, sanığın serbest bıraktığı köpeğin saldırısına maruz kalan mağdurun, sanığa yüklenecek kusur bulunmadığı gerekçesiyle hayvanı tehlike yaratabilecek şekilde serbest bırakma suçundan beraat ettiği ifade ediliyor. Ancak, taksirle yaralama suçundan mahkumiyet kararı çıktığı belirtilerek, bu suçun TCK'nın 89/1, 89/2-b-d-e, 50/1-a, 52/2-4. maddeleri gereğince cezalandırıldığı kaydediliyor. Kararda, sanık müdafinin ve katılanlar vekilinin temyiz itirazları sonucu, beraat kararının onanmasına karar verildiği ancak, sanık lehine maktu vekalet ücreti hakkının gözetilmemesi nedeniyle yeniden yargılama yapılmadan düzeltme kararı verilmesi gerektiği de belirtiliyor. Kanun maddeleri olarak, CMK'nın 223/2-b ve 223/2-a maddeleri, TCK'nın 89/1, 89/2-b-d-e, 50/1-a, 52/2-4. maddeleri ve 1136 Sayılı Avukatlık Kanunu'nun 168. ve hüküm tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesinin 13/5. madd
12. Ceza Dairesi         2013/19547 E.  ,  2014/16782 K.

    "İçtihat Metni"

    Mahkemesi :Sulh Ceza Mahkemesi
    Suç : Taksirle yaralama
    Hüküm : Sanık ... hakkında taksirle yaralama ve hayvanı tehlike yaratabilecek şekilde serbest bırakma suçlarından CMK"nın 223/2-b ve 223/2-a maddeleri gereğince beraat, Sanık ... hakkında hayvanı tehlike yaratabilecek şekilde serbest bırakma suçundan: CMK"nın 223/2-a maddesi gereğince beraat,Taksirle yaralama suçundan; TCK"nın 89/1, 89/2-b-d-e, 50/1- a, 52/2-4. maddeleri gereğince mahkûmiyet

    Taksirle yaralama suçundan sanık ..."in beraatine, sanık ..."in mahkumiyetine; hayvanı tehlike yaratabilecek şekilde serbest bırakma suçundan sanıkların beraatlerine ilişkin hükümler, katılanlar vekili ve sanıklar müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
    1-Sanık ..."in hayvanı tehlike yaratabilecek şekilde serbest bırakma suçundan beraatine ilişkin hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
    Yapılan yargılama sonunda, yüklenen fiilin kanunda suç olarak tanımlanmamış olduğu gerekçesi gösterilerek mahkemece kabul ve takdir kılınmış olduğundan, katılanlar vekilinin bir nedene dayanmayan temyiz itirazlarının reddiyle, beraate ilişkin hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA,
    2-Sanık ..."in hayvanı tehlike yaratabilecek şekilde serbest bırakma ve taksirle yaralama suçlarından beraatine ilişkin hükümlere yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
    Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, katılanlar vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
    1136 Sayılı Avukatlık Kanunu"nun 168. ve hüküm tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesinin 13/5. maddesi uyarınca, atılı suçlardan beraat eden ve kendisini vekille temsil ettiren sanık lehine maktu vekalet ücretine hükmedilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
    Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanun"un 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanun"un 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden, hükmün I. bendine “Kendisini vekil ile temsil ettiren sanık lehine karar tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi uyarınca 600 TL vekalet ücretinin hazineden alınarak sanık ..."e verilmesine” bendinin eklenmesi suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün isteme uygun olarak DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
    3-Sanık ..."in taksirle yaralama suçundan mahkumiyetine ilişkin hükme yönelik temyiz itirazlarının incelemesine gelince;
    Olay günü, dayısının evinin bulunduğu site içerisinde arkadaşları ile oynayan üç buçuk yaşındaki mağdurun, aynı site içerisinde ve üç konut yan taraftaki sanıkların evinin garajında zincirle bağlı bulunan, sanık ..."in bakım ve gözetimindeki köpeğe leblebi attıkları esnada, köpeğin saldırısına maruz kalarak yaralanması şeklinde gerçekleşen olayda, köpeğin araba garajında bağlı oluşu, garajın yola ve girişe uzak oluşu, garajın bulunduğu mahal de gözönünde bulundurulduğunda sanığa yüklenecek kusur bulunmadığı ve beraatine karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi,
    Kabule göre de;
    Sanık ... hakkında taksirle yaralama suçundan temel ceza tayin olunurken, uygulama maddesi olarak TCK"nın 89/1. maddesi yerine aynı Kanun"un 89/2-b. maddesinin yazılması,
    Kanuna aykırı olup, sanık müdafinin ve katılanlar vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 08.07.2014 tarihinde oybirliği ile karar verildi.





    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.