Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2021/15344 Esas 2022/1628 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 6831 sayılı Kanuna muhalefet
HÜKÜM : Hükümlülük, erteleme

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
Sanık hakkında 6831 sayılı Yasanın 93/2. maddesi uyarınca 1 kat artırım yapılarak 2 yıl yerine 1 yıl 6 ay hapis cezasına hükmedilmesi aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
1. TCK'nun 52/4. maddesi gereğince ödenmeyen adli para cezasının infaz aşamasında hapis cezasına çevrilebileceğinin ihtarı ile yetinilmesi gerekirken; adli para cezasının ödenmemesi halinde hapis cezasına çevrilmesine karar verilmesi suretiyle infazda yetkinin kısıtlanması,
2. Sanık hakkında hükmolunan adli para cezasının 5237 sayılı TCK'nun 52/4, 5275 sayılı Yasanın 109. ve bu maddeye dayanılarak çıkarılan Ceza Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkındaki Tüzüğün 51. maddelerine aykırı olarak infaz yetkisini kısıtlar şekilde ''Hüküm kesinleştikten sonra Cumhuriyet Başsavcılığı'nca yapılacak tebligata rağmen otuz günlük süre içerisinde hükmedilen adli para cezasının ödenmemesi halinde, 6545 sayılı yasa ile değişik 5275 sk.nın 106/2-3-8 maddesi gereğince, Cumhuriyet savcısının kararı ile ödenmeyen kısma karşılık gelen gün miktarı hapis cezasına çevrilerek, iki saat çalışması karşılığı bir gün olmak üzere kamuya yararlı bir işte çalıştırılmasına karar verilebileceğinin ve hakkında hazırlanan programa ve denetimli serbestlik görevlilerinin bu kapsamdaki uyarı ve önerilerine uymaması hâlinde, çalıştığı günler hapis cezasından mahsup edilerek kalan kısmın tamamı açık ceza infaz kurumunda yerine getirilebileceği''ne karar verilmesi,
3. Anayasa Mahkemesi'nin, TCK'nun 53. maddesindeki hak yoksunluklarına ilişkin 24/11/2015 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanan 08/10/2015 tarihli ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı iptal edilmesi nedeniyle, anılan maddenin yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden ve bu hususlar yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/l. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'nun 322. maddesi uyarınca, hükmün 2. Bendinin 2. Paragrafında bulunan ''... taksitlerden birinin zamanında ödenmemesi halinde geri kalan kısmın tamamının tahsil edileceğinin ve ödenmeyen adli para cezasının HAPSE ÇEVRİLECEĞİNİN İHTARINA, (İhtarat tebliğ edildi.)'' ibaresinin çıkartılması yerine "...taksitlerden birisinin zamanında ödenmemesi halinde geri kalan kısmın tamamının tahsil edilebileceğinin ve ödenmeyen adli para cezasının infaz aşamasında Cumhuriyet Başsavcılığı'nca hapis cezasına çevrilebileceğinin ihtarına" ibaresinin eklenmesi, hükümden ''Hüküm kesinleştikten sonra Cumhuriyet Başsavcılığı'nca yapılacak tebligata rağmen otuz günlük süre içerisinde hükmedilen adli para cezasının ödenmemesi halinde, 6545 sayılı yasa ile değişik 5275 sk.nın 106/2-3-8 maddesi gereğince, Cumhuriyet savcısının kararı ile ödenmeyen kısma karşılık gelen gün miktarı hapis cezasına çevrilerek, iki saat çalışması karşılığı bir gün olmak üzere kamuya yararlı bir işte çalıştırılmasına karar verilebileceğinin ve hakkında hazırlanan programa ve denetimli serbestlik görevlilerinin bu kapsamdaki uyarı ve önerilerine uymaması hâlinde, çalıştığı günler hapis cezasından mahsup edilerek kalan kısmın tamamı açık ceza infaz kurumunda yerine getirilebileceğinin sanığa ihtarına, (İhtarat tebliğ edildi.)'' ibaresinin çıkartılması, hükümden TCK’nun 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün
çıkarılması, yerine “24/11/2015 tarihli ve 29542 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanan Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarihli ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararındaki iptal edilen hususlar gözetilerek, 5237 sayılı TCK’nun 53/1-2-3. madde ve fıkralarının tatbikine,” ifadesinin eklenmesi ve sair hususlar aynen bırakılmak suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 25.01.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.