Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2013/19148 Esas 2015/4364 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı maddi tazminat davasının reddine, manevi tazminat davasının kısmen kabulüne dair verilen hükmün, süresi içinde davacılar vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
-K A R A R-

Davacılar vekili; davalıların sürücüsü, zorunlu ve ihtiyari mali sorumluluk sigortacısı oldukları aracın çarpması sonucu müvekkillerinin desteği ..."nin hayatını kaybettiğini belirterek, fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla 2.000 TL maddi, 10.000 TL manevi tazminatın davalılardan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı sigorta şirketleri vekilleri, davanın reddini savunmuş, davalı ... davaya cevap vermemiştir.
Mahkemece; gerek müteveffanın gerekse davacıların yaşları dikkate alındığında müteveffanın destek sağlayacak durumda olmadığı, davacıların da desteğe muhtaç durumda olmadıkları gerekçesiyle destekten yoksun kalma tazminatı istemlerinin reddine, manevi tazminat davalarının kısmen kabulü ile, 3.000"er TL"den 21.000 TL manevi tazminatın kaza tarihinden itibaren işleyecek reeskont faiziyle davalı ..."den tahsiline karar verilmiş; hüküm, davacılar vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde, dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre davacılar vekilinin yerinde görülmeyen tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve yasaya uygun bulunan hükmün ONANMASINA, adli yardım talepli olduğu için davacılardan harç alınmamasına, 17/03/2015 günü oybirliğiyle karar verildi.