Esas No: 2019/14407
Karar No: 2022/13363
Karar Tarihi: 29.09.2022
Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2019/14407 Esas 2022/13363 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme 7201 sayılı Tebligat Kanunu'nun 10. maddesine göre tebligatın bilinen en son adresinde yapılması gerektiği belirtilerek, sanık ...'un yokluğunda verilen mahkumiyet hükmünün sanığa bildirilmeden doğrudan MERNİS adresine tebliğ edilmesinin hukuki sonuç doğurmayacağını ve usulsüz olduğunu vurguladı. Sanık ...’un öğrenme üzerine temyiz hakkı olduğu kabul edilerek yapılan incelemede, sanıkların, birden fazla kişi ile birlikte ve çocuğa karşı işlemeleri karşısında, TCK'nın 3. ve 61. maddeleri gereğince temel ceza belirlenirken, aynı Kanun'un 109/3-b-f maddesindeki birden fazla nitelikli halin gerçekleştiği gözetilerek, temel hapis cezasının alt sınırdan uzaklaşmak suretiyle tayin edilmesi gerektiğinin gözetilmemesi nedeniyle bozma kararı verilmemiştir. Yapılan yargılama sonucunda, sanık ... suçsuz bulunurken, diğer sanıkların müdafinin suçun işlenmediğine ve mağdurun beyanlarının hayatın olağan akışına aykırı olduğuna yönelik temyiz itirazları reddedilmiştir. Kanun maddeleri ise şöyle açıklanmıştır: TCK'nın 3. maddesi (Suç ve kanunda öngörülen sorumluluk), 61. maddesi (Zorla alıkoyma), 109/3-b-f maddesi (Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçu).
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜMLER : Mahkumiyet, temyiz talebinin reddi
Gereği görüşülüp düşünüldü:
7201 sayılı Tebligat Kanunu'nun 10. maddesine göre tebligat, "tebliğ yapılacak şahsa bilinen en son adresinde yapılır" hükmü gereği, sanık ...'un yokluğunda verilen mahkumiyet hükmünün sanığın duruşmada bildirdiği adresine tebligat yapılmadan doğrudan MERNİS adresine Tebligat Kanunu'nun 21. maddesi uyarınca tebliğ edilmesinin hukuki sonuç doğurmayacağı, bilinen en son adresine çıkartılan tebligat yerine mernis adresine yapılan tebliğ işleminin usulsüz olduğu cihetle; sanık ...’un öğrenme üzerine yaptığı temyizin süresinde olduğu kabul edilerek yapılan incelemede;
Sanıkların, üzerlerine atılı kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçunu birden fazla kişi ile birlikte ve çocuğa karşı işlemeleri karşısında, TCK'nın 3. ve 61. maddeleri gereğince temel ceza belirlenirken, aynı Kanun'un 109/3-b-f maddesindeki birden fazla nitelikli halin gerçekleştiği gözetilerek, temel hapis cezasının alt sınırdan uzaklaşmak suretiyle tayin edilmesi gerektiğinin gözetilmemesi aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde gösterilen ve değerlendirilen delillere, oluşa ve mahkemenin soruşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, suçun oluşumuna ve niteliğine uygun kabul ve uygulamasına, hukuka uygun, yasal ve yeterli olarak açıklanan gerekçeye göre sanık ...’un suçsuz olduğuna, sanıklar ... ve ... müdafinin suçun işlenmediğine, mağdurun anlatımlarının hayatın olağan akışına aykırı olduğuna ve sadece soyut beyanlardan yola çıkılarak cezalandırma yoluna gidildiğine yönelik ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin ONANMASINA, 29.09.2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.
Sayın kullanıcılarımız, siteden kaldırılmasını istediğiniz karar için veya isim düzeltmeleri için destek@ictihatlar.com.tr adresine mail göndererek bildirimde bulunabilirsiniz.
