MAHKEMESİ :SULH HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen kira tesbiti davasının yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.

Y A R G I T A Y K A R A R I

Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü.
Davada; 20.01.2010 tarihinden itibaren yıllık kiranın 12.000 TL olarak tespitine karar verilmesi istenilmiştir.
Mahkemece; davanın kira bedelinin uyarlanması davası olduğu gerekçesiyle dava dilekçesinin görevsizlik nedeniyle reddine karar verilmiş, hükmün davacı tarafça temyizi üzerine, Dairemizin, 08.02.2012 gün ve 2011/20161 E.- 2012/2735. K.sayılı ilamı ile “(...)davadaki istem, kira parasının artırılarak tesbiti olup, mahkemece davanın uyarlama davası olarak nitelendirilmesi doğru görülmemiştir.” gerekçesiyle, mahkeme ilamı bozulmuştur.
Mahkemece, bozmaya uyularak, yeniden yapılan yargılama sonucu; davanın kısmen kabulü ile, kiralananın yıllık kira bedelinin 10.800 TL olarak tespitine karar verilmiş, hüküm davalı vekili tarafından süresinde temyiz edilmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine, uyulan bozma ilamı doğrultusunda hüküm kurulmuş olmasına göre, sair temyiz itirazları yerinde değildir.
Ancak, hükme esas alınan bilirkişi raporunda; kiralanan yerin boş olarak kiraya verilmesi halinde yıllık kira bedelinin 10.800 TL olacağı belirtilmiş, mahkemece de, belirlenen bu miktarın, hak ve nesafete uygun olduğu vicdani kanaatine varılarak, 20.01.2010 tarihinden geçerli yıllık kira bedelinin 10.800 TL olarak tespitine karar verilmiştir.
Böyle bir uygulama 18.11.1964 gün ve 2/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı"na ve orada belirlenen “hak ve nesafet” ilkesine aykırı olur. Zira HGK.nun 21.03.1990 gün ve 13/193 sayılı kararında da açıklandığı üzere 6570 Sayılı Yasanın 11.maddesi (6098 Sayılı Türk Borçlar Kanununun 347/1. maddesi) gereğince kira sözleşmesi yıldan yıla yenilenmekte olduğundan taşınmazın boş olduğu farz ve kabul edilerek sonuca gidilemez. Bu nedenle kiralananın boş olarak kiraya verilmesi halinde getirebileceği kira parasına eşit olacak şekilde kira parasına hükmedilmesi doğru görülmemiştir.
Mahkemece yapılacak iş; yukarıda sözü edilen İçtihadı Birleştirme Kararı gereğince bilirkişiler tarafından belirlenen (boş) kira parasını dikkate alarak, davalının eski kiracılığı da gözetilerek, makul bir indirim yaptıktan sonra, hak ve nesafete uygun bir kira parasına hükmetmek olmalıdır.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 16.09.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.