....
Taraflar arasındaki davanın yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi davacı ... tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:

K A R A R

Dava konusu;.... mahallesinde kain 343,67 m2 yüzölçümlü 117 ada 45 (eski 1009) parsel sayılı taşınmaz, beyanlar hanesinde 1980 yılından beri davacı ...’in kullanımında olduğu ve 6831 sayılı Kanunun 2/B maddesi gereği orman sınırları dışına çıkarıldığı şerhi düşülerek, 16.10.2010 tarih 2139 yevmiye 7 cilt 681 sayfa numaralı tapu kaydına dayalı olarak, tarla vasfıyla 10.05.2013 tarihinde Hazine adına tespit edilmiştir.
Davacı, dava konusu 1009 parsel içinde bulunan evin parselin dışında kalan ve kuzeyde bulunan ormanda gösterildiğini, evin tamamının 2/B gereği Hazine adına tesciline, beyanlar hanesine kendi kullanımlarında olduğunun yazılmasını talep ve dava etmiştir.
..... sayılı ilamı ile "davacının dava konusu ettiği fen bilirkişisi.....10.07.2014 tarihli raporu ve eki krokisinde 100,07 m2 olduğu belirtilen kısmın 2/B bloğu dışında, tescilsiz orman alanı dışında kaldığı anlaşıldığından" bu kısım ile ilgili görevsizliğine ve dosyanın görevli ..... Mahkemesine gönderilmesine karar verilmiş, hükmün temyiz edilmeden kesinleşmesi neticesinde yargılamaya..... devam edilmiştir.
Yargılama sonunda mahkemece; yapılan keşif ve alınan bilirkişi raporunda dava konusu taşınmazın orman niteliği taşıdığı anlaşıldığı gerekçesi ile davanın reddine karar verilmiş, hüküm davacı ... tarafından vekalet ücretine yönelik olarak temyiz edilmiştir.
Dava, kadastro tespiti istemine ilişkindir.
Çekişmeli taşınmazın bulunduğu yerde; 1939 yılında 3116 sayılı Kanuna göre yapılan ilk orman tahdidi, 1981 yılında 6831 sayılı Kanunun 1744 sayılı Kanun ile değişik 2/B uygulaması ve 16.07.2013 - 14.08.2013 tarihleri arasında ilan edilen 3402 sayılı Kanunun Ek 4. madde çalışması bulunmaktadır.
Dosya kapsamına, kararın dayandığı gerekçeye, dava konusu edilen taşınmazın orman sayılan yerlerden olduğu belirlenerek davacının davasının reddine karar verilmesinde isabetsizlik bulunmamaktadır. Ancak; kişinin açtığı davanın red nedeni ortak olduğundan davalılar aleyhine tek vekalet ücreti hükmedilmesi gerekirken ayrı ayrı hükmedilmiş olması doğru değil ise de, bu husus hükmün bozulmasını ve yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, hükmün düzeltilerek onanması uygun görülmüştür. Bu sebeple, hükmün vekalet ücretlerine ilişkin 4 ve 5. bentlerinin tamamen hükümden çıkarılarak 4. bendin yerine "Davalı ... Yönetimi ve Hazine kendisini vekille temsil ettirmiş olduğundan hüküm tarihi ....

itibariyle yürürlükte olan AAÜT gereğince 1.500,00 TL vekalet ücretinin davacıdan alınarak davalılara verilmesine," ibarelerinin yazılması suretiyle düzeltilmesine ve hükmün 6100 sayılı Kanunun geçici 3. maddesi atfıyla HUMK’nın 438/7. maddesine göre düzeltilmiş bu şekliyle ONANMASINA, temyiz harcının istek halinde iadesine 28/05/2019 günü oy birliği ile karar verildi.