MAHKEMESİ : Mersin 2. İş Mahkemesi
TARİHİ : 12/09/2012
NUMARASI : 2010/546-2012/1169

Davacı, davalılardan işverene ait işyerinde 10/12/1994-05/01/2000 tarihleri arasında geçen çalışmalarının tespitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin reddine karar vermiştir.
Hükmün, davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.

K A R A R

1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere, hükmün dayandığı gerektirici nedenlere göre davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine,
2-Dava, davacının 10.12.1994 - 05.01.2000 tarihleri arasında davalı işverene ait iş yerinde geçen ve Kuruma bildirilmeyen sigortalı çalışmalarının tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemece, davanın reddine karar verilmiş ise de bu sonuca eksik araştırma ve inceleme ile gidilmiştir.
Davanın yasal dayanağını oluşturan 506 sayılı Yasa"nın 79/10. ve 5510 sayılı Yasa"nın 86/9. maddeleri bu tip hizmet tespiti davaları için özel bir ispat yöntemi öngörmemiş ise de, davanın niteliği kamu düzenini ilgilendirdiği ve bu nedenle özel bir duyarlılık ve özenle yürütülmesi gerektiği Yargıtay"ın ve giderek Dairemizin yerleşmiş içtihadı gereğidir.
Dosyadaki kayıt ve belgelerden; 75245 sicil numaralı davalı işyerinin 01.01.1993 tarihinde 506 sayılı Kanun kapsamına alındığı, bu işyerinden davacı adına 10.12.1994 tarihli işe giriş bildirgesinin verildiği ve 10.12.1994 – 05.02.2000 tarihleri arasında kısmi çalışmaların bildirildiği görülmüştür.
Somut olayda; Mahkemece, “dönem bordrosunda isimleri gösterilen ve dinlenen tanıkların çalışmalarının da kısmi süreli olduğu, tüm dönemi kapsamadığı, bildirilen sürelerin dışında sürekli çalışıldığının ispatlanamadığı” gerekçesi ile red kararı verildiği, ancak dönem bordrolarında adı yer alan tanıkların tamamının dinlenmediği gibi resen komşu işyeri tanığı da araştırılarak beyanının alınmadığı, yapılan işin kısmi çalışmayı mı yoksa tam zamanlı çalışmayı mı gerektirdiğinin araştırılmadığı, eksik inceleme ve araştırma ile karar verildiği anlaşılmıştır.
Yapılacak iş; ihtilaflı döneme ilişkin tüm dönem bordrolarında adı bulunan tanıklar M. B., A. F.B.’ın bilgilerine başvurmak, adı geçen kişilerin adreslerinin tespit edilememesi veya beyanları ile yetinilmediği takdirde, Sosyal Güvenlik Kurumu, zabıta, maliye, meslek odası aracılığı ve muhtarlık marifetiyle işyerine o tarihte komşu olan diğer işyerlerinde uyuşmazlık konusu dönemde çalıştığı tespit edilen kayıtlı komşu işyeri çalışanları; yoksa işyeri sahipleri araştırılıp tespit edilerek çalışmanın niteliği ile gerçek bir çalışma olup olmadığı yönünde yöntemince beyanlarını almak, yapılan işin kısmi süreli mi yoksa tam süreli mi çalışmayı gerektirdiğini tespit etmek ve gerçek çalışma olgusunu somut ve inandırıcı bilgilere dayalı şekilde ortaya koyduktan sonra sonucuna göre karar vermekten ibarettir.
Mahkemece, bu maddi ve hukuki olgular gözönünde tutulmaksızın eksik inceleme ve araştırma ile yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davacının bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davacıya iadesine, 17.06.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.