MAHKEMESİ : İŞ MAHKEMESİ
DAVA : Davacı, kıdem tazminatının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, davalı işyerinde temizlik işçisi olarak 15/09/1997 - 17/11/2011 tarihleri arasında asgari ücretle çalıştığını ve emeklilik nedeni ile işten ayrıldığını, davalı şirkete dilekçe ile başvurarak kıdem tazminatının ödenmesini istediğini, ancak ödeme yapılmadığını, davalı bankanın asıl işveren davalı şirketin ise alt işveren olduğunu, ileri sürerek, kıdem tazminatı alacağını istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalılar, davacının alacaklarından sorumlu olmadıklarını savunarak, davanın reddini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece yapılan yargılama sonunda, emekli olan ve kıdem tazminatına hak kazanan ve yargılama sırasında bilirkişi hesap raporundan sonra ıslah yapan davacı tarafın "davanın açıldığı tarihte alacak miktarı bilinebilir olduğu, talep konusunun miktarı taraflar arasında tartışmasız veya açıkça belli olduğu takdirde kısmi veya belirsiz alacak davası açılamayacağı, bu nedenle davacının ıslah yapma hakkının bulunmadığı, sadece dava dilekçesinde belirtilen miktarın hüküm altına alınması gerektiği" gerekçesi ile ıslah dikkate alınmaksızın davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davacı, ıslahla artırılan miktara hükmedilmesi gerektiğinden davalılar ise kendi isteği ile ayrılan davacının kıdem tazminatı alamayacağı ve kendilerine husumet yöneltilemeyeceği gerekçesi ile temyiz etmiştir.



E) Gerekçe:
1- Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, tarafların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan diğer temyiz itirazlarının reddine,
2- Taraflar arasındaki uyuşmazlık, davacının kıdem tazminatı alacağından ıslah ile artırdığı kısma hükmedilip hükmedilmeyeceği noktasında toplanmaktadır.
Belirsiz alacak davası 01.10.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu ile öngörülen ve alacaklıya bazı avantajlar sağlayan yeni bir dava türüdür. Sözü edilen hükme göre “Davanın açıldığı tarihte alacağın miktarını yahut değerini tam ve kesin olarak belirleyebilmesinin kendisinden beklenemeyeceği veya bunun imkânsız olduğu hâllerde, alacaklı, hukuki ilişkiyi ve asgari bir miktar ya da değeri belirtmek suretiyle belirsiz alacak davası açabilir”. Şu hale göre davanın açıldığı tarihte alacak miktarının belirlenmesi imkansız ise belirsiz alacak davası açılabilir. Öte yandan alacaklı tarafından alacağın miktar veya değerinin tam olarak belirlenmesi beklenemez ise yine belirsiz alacak davası açılabilir.
Aynı kanunun dava açıldığı tarihte, kısmi dava ile ilgili 107. maddesine göre ise;
(1) Talep konusunun niteliği itibarıyla bölünebilir olduğu durumlarda, sadece bir kısmı da dava yoluyla ileri sürülebilir.
(2) Talep konusunun miktarı, taraflar arasında tartışmasız veya açıkça belirli ise kısmi dava açılamaz.
(3) Dava açılırken, talep konusunun kalan kısmından açıkça feragat edilmiş olması hâli dışında, kısmi dava açılması, talep konusunun geri kalan kısmından feragat edildiği anlamına gelmez”.
Diğer taraftan, davanın türü talep sonucuna göre belirlenir.
Dosya içeriğine göre davacı taraf iş sözleşmesini emeklilik nedeni ile feshettiğini belirtmiş ve fazlaya ait haklarını saklı tutarak, 6.000,00 TL kıdem tazminatı talep etmiştir. Davacının bu talebine göre davanın ksımi dava olduğu açıktır. Davacının kıdem tazminatı hizmet süresine ve giydirilmiş ücrete göre hesap raporu alınarak karar belirlenmiştir. Davacı taraf rapordan sonra ise ıslah sureti ile talebini arttırmıştır. Davanın başlangıcında tartışmasız ve açıkça belirli olduğuna dair bir olgu mevcut değildir. Mevcut yasal düzenleme karşısında, davacının kısmi dava açmasına engel durum yoktur. Davacının kısmi dava açmasına engel durum olmadığından ıslahla artırılan miktarın kabulü gerekirken reddine karar verilmesi isabetsizdir.
3- Davalı bankanın 4603 sayılı Yasa"nın 11.maddesi uyarınca harçtan muaf olduğu gözetilmeksizin davalı Kurum aleyhine harca hükmedilmesi de hatalıdır.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenlerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 08.12.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.