2. Ceza Dairesi 2020/15273 E. , 2020/7534 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, mala zarar verme, iş yeri dokunulmazlığını bozma
HÜKÜM : Mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Suça sürüklenen çocuğun sanık ... ve temyiz dışı sanıklar ile birlikte müştekiye ait depodan geceleyin gerçekleştirdikleri hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığını bozma eyleminin, TCK’nın 142/1-b, 143, 116/4, 119/1-c ve 31/3 maddeleri kapsamında kaldığı ve aynı Kanun’un 66/1-d, 66/2-3 ve 67/4. maddeleri uyarınca da 10 yıl olağan ve 15 yıl olağanüstü zamanaşımı sürelerinin dolmadığı, mala zarar verme suçu yönünden ise, suça sürüklenen çocuk müdafiinin mala zarar verme suçuna yönelik temyiz talebinin, Mahkemenin 15/08/2014 tarihli ek kararı ile suça sürüklenen çocuk hakkında verilen adli para cezasının miktar itibari ile kesin olduğundan ve temyize tabi olmadığından bahisle reddedildiği anlaşılmakla; tebliğnamedeki ret ve bozma düşüncesine iştirak edilmemiştir.
Sanık ...’un işlediği hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığını bozma suçları yönünden, 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında değerlendirilmesi mümkün görülmüştür.
1- Sanık ... hakkında mala zarar verme ve iş yeri dokunulmazlığını bozma, suça sürüklenen çocuk ... hakkında hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığını bozma suçlarından kurulan hükümlere yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve taktirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin kısmen istem gibi ONANMASINA,
2-Sanık ... hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;
Sanık hakkında TCK’nın 58. maddesinde düzenlenen tekerrür hükümlerinin hırsızlık suçu yönünden uygulandığı belirlenerek yapılan incelemede;
Sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 142/1-b, 143 maddeleri uyarınca belirlenen 2 yıl 8 ay hapis cezasından aynı Kanunun 62. maddesi uyarınca 1/6 oranında indirim yapılırken 2 yıl 2 ay 20 gün hapis yerine hesap hatası sonucu 1 yıl 14 ay 20 gün hapis cezasına hükmedilmesi suretiyle eksik ceza tayini, aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamış, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
Sanık hakkında tekerrüre esas alınan Gürpınar Asliye Ceza Mahkemesinin 2002/161 Esas 2002/347 Karar sayılı, 25.10.2012 tarihinde kesinleşen mahkumiyet kararına konu suçu işlediği sırada 18 yaşından küçük olması nedeniyle, TCK"nın 58/5. maddesi uyarınca tekerrüre esas alınamayacağı ve yine adli sicil kaydında başkaca tekerrüre esas nitelikte sabıkasının bulunmaması nedeniyle sanık hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanamayacağının gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Kanun"un 8. maddesi uyarınca halen yürürlükte bulunan, 1412 sayılı CMUK"nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, TCK"nın 58. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün hüküm fıkrasından çıkartılmasına karar verilmek suretiyle diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 02.07.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.
