MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki davanın yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi davacı ... Yönetimi vekili tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:

K A R A R

Davacı ... Yönetimi, ... Köyü 510 parsel sayılı taşınmazın yörede 09/04/1968 tarihinde ilân edilerek kesinleşen orman kadastro sınırlarının kısmen içinde kaldığını iddia ederek, davalı adına olan tapu kaydının iptali ile bu kısmın orman niteliğiyle Hazine adına tescili istemiyle dava açmıştır.
Mahkemece, 4999 sayılı Kanuna göre yapılan orman sınırlarını düzeltme çalışması sonucu taşınmazın orman tahdit hattı dışında kaldığı belirlenip, bu durum tapu kayıtlarına işlendiğinden, davanın konusuz kalması nedeniyle karar verilmesine yer olmadığına karar verilmiş, hüküm, davacı ... Yönetimi vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava dilekçesindeki açıklamaya göre dava, kesinleşen orman kadastrosu sınırları içinde kalan tapu kaydının iptal ve tesciline ilişkindir.
İncelenen dosya kapsamına göre dava konusu taşınmazın, 1968 yılında yapılıp kesinleşen orman kadastrosu sonucu oluşturulan orman tahdit haritasına göre, kısmen orman tahdit hattı içinde kaldığı iddiasıyla tapu iptali ve tescil davası açılmış, davanın devamı sırasında yapılan 4999 sayılı Kanuna göre orman sınırlarını düzeltme çalışmasında, taşınmazın tamamen orman sınırları dışında kaldığı anlaşılmıştır. 4999 sayılı Kanuna göre yapılan çalışmanın yeni bir orman kadastrosu olmayıp, 1968 yılında yapılan orman kadastrosu tutanaklarına göre orman sınırlarını düzeltme çalışması olduğu yani davanın başından beri orman sınırları dışında olduğu anlaşılan taşınmaz hakkındaki davanın reddine karar verilmesi gerekirken, yazılı olduğu şekilde “karar verimesine yer olmadığına” şeklinde hüküm kurulması doğru değil ise de, bu husus hükmün bozulmasını ve yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, hükmün düzeltilerek onanması uygun görülmüştür. Bu sebeple, hükmün 1.satırında yer alan “Davacının davası konusuz kaldığından karar verimesine yer olmadığına” cümlesinin hükümden çıkartılarak, yerine, “davanın reddine” kelimelerinin yazılması suretiyle düzeltilmesine ve hükmün 6100 sayılı Kanunun geçici 3. maddesi atfıyla H.M.U.K.’nun 438/7. maddesine göre düzeltilmiş bu şekliyle ONANMASINA, temyiz harcının istek halinde iadesine 30/09/2013 günü oy birliğiyle karar verildi.