Özel belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2019/8808 Esas 2020/5021 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/8808
Karar No: 2020/5021
Karar Tarihi: 28.09.2020

Özel belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2019/8808 Esas 2020/5021 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir karar incelenmiştir. Sanık özel belgede sahtecilik suçundan dolayı mahkum edilmiştir. Katılanın temyiz talebi reddedilirken, sanık müdafinin temyiz talepleri de yerinde görülmemiştir. Dosya arasında bulunan belgelerin ilk bakışta sahteliğinin anlaşılmadığı ancak aldatma kabiliyetinin bulunduğu belirtilmiştir. Suçun subut bulduğu yönündeki kanaate ulaşılan mahkeme takdiri doğru kullanmıştır. Kararda 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesi de yer almıştır.

11. Ceza Dairesi 2019/8808 E. , 2020/5021 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Özel belgede sahtecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet

1- Katılanın temyiz taleplerinin incelenmesinde;
Katılanın yokluğunda verilip usulüne uygun olarak 04.06.2014 tarihinde tebliğ olunan hükmün, katılan tarafından yasal süresi geçtikten sonra 13.06.2014 tarihli dilekçe ile temyiz edildiği anlaşıldığından; temyiz talebinin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
2- Sanık müdafinin temyiz taleplerinin incelenmesinde;
Dosya arasında bulunan belge asılları üzerinde Heyetimizce yapılan gözlemde, belgelerin ilk bakışta ve kolaylıkla sahteliğinin anlaşılmadığı ve aldatma kabiliyetinin bulunduğu, suça konu belgelerin sanığın işlettiği iş yerinde düzenlendiği, menfaatin sanığa ait olduğu ve imzaların katılana ait olmadığının tespit edilmesi karşısında; CMK"nin 217. maddesi uyarınca delilleri değerlendirerek suçun subut bulduğu yönünde kanaate ulaşan mahkemenin takdir ve uygulamasında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan tebliğnamedeki bozma düşüncesine iştirak edilmemiştir.
5237 sayılı TCK’nin 53. maddesinin uygulanmasında, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yargılamanın hukuka uygun olarak yapıldığı, iddia ve savunmada ileri sürülen hususların gerekçeli kararda gösterilip tartışılarak değerlendirildiği, fiilin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, suç vasfının doğru biçimde belirlendiği, cezanın kanuni takdir sınırlarında uygulandığı, incelenen dosyaya göre kurulan hükümde bir isabetsizlik bulunmadığı anlaşılmış, sanık müdafinin temyiz nedenleri yerinde görülmediğinden hükmün ONANMASINA,
28.09.2020 tarihinde oy birliği ile karar verildi.