Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2018/9369 Esas 2019/2725 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına,
mahkumiyete dair

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Temyiz dışı sanıklar ... ve ... haklarında 5237 sayılı TCK’nin 102/1 ve 102/3-d maddeleri uyarınca cezalandırılmaları istemi ile açılan kamu davaları hakkında bir hüküm kurulmamış ise de, zamanaşımı süresince hüküm kurulması mümkün görülmüştür.
1) Sanık ... hakkında cinsel taciz, basit cinsel saldırı ve hakaret suçlarından verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararlarına yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Sanık hakkında verilen dava sonuçlandırıcı nitelikte olmayan hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair kararlara karşı 5271 sayılı CMK"nin 231/12. maddesi gereğince itiraz kanun yoluna gidilebilecek olup, CMK"nin 264. maddesine göre de, kanun yolunun ve merciin belirlenmesinde yanılma başvuranların haklarını ortadan kaldırmayacağından, sanığın temyiz talepleri itiraz niteliğinde kabul edilerek, itiraz merciince karar verilmek üzere, dosyanın incelenmeksizin mahalline iadesi için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
2) Sanık ... hakkında kasten yaralama suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Müşteki ...’ün os nazale fraktürü nedeniyle hafif (1) derecede kemik kırığı ve yüzünde sabit iz oluşur nitelikte yaralanması nedeniyle, birden fazla nitelikli hal ihlal ederek yaralama eylemini gerçekleştiren sanığın 5237 sayılı TCK’nin 86/1. maddesi uyarınca temel cezası belirlenirken, alt sınırdan uzaklaşması gerektiği halde asgari hadden ceza verilmesi suretiyle sanığa eksik ceza tayini, aleyhe temyiz bulunmadığından;
Sanığa TCK"nin 86/1. maddesi uyarınca verilen 1 yıl hapis cezasının TCK"nin 87/1-c maddesi gereğince bir kat artırılmasına karar verilmiş ise de, ceza miktarı olan 2 yıl hapis cezası hükümde gösterilmeksizin sanığın doğrudan TCK"nin 87/1-c,son maddesi uyarınca 3 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verilmesi sonuca etkili olmadığı ve sonuç ceza doğru olarak belirlendiğinden;
Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı hükümler iptal edilmiş ise de, bu husus infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanığın temyiz itirazlarının reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA, 12.02.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.