Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2011/23382 Esas 2012/27378 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2011/23382
Karar No: 2012/27378
Karar Tarihi: 18.12.2012

Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2011/23382 Esas 2012/27378 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanığın hırsızlık ve konut dokunulmazlığını ihlal etme suçlarını işlediği yönünde karar vermiştir. Ancak, hırsızlık suçunun kanun maddelerinin farklı olduğu ve sanığın eyleminin 5237 sayılı Yasaya uyan bir suç olduğu belirtilmiştir. Mahkeme, yasanın lehe olan hükümlerinin belirlenmesi gerektiği konusunda hatalı bir karar vermiş ve bu nedenle karar bozulmuştur. 5237 sayılı TCK'nın 142/1-b maddesiyle ilgili olarak, \"hırsızlık\" suçu, \"malın çalınması\" eylemini tanımlar; 5237 sayılı Yasa'nın 116/2-4 maddeleri ise \"konut dokunulmazlığına karşı suçlar\"ı tanımlar. CMK'nın 253 ve 254. maddelerinde öngörülen uzlaşma hükümlerinin de bu suçlar için uygulanabileceği belirtilmiştir.

(Kapatılan)13. Ceza Dairesi 2011/23382 E. , 2012/27378 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
5252 sayılı Kanunun 9/3. maddesinde yer alan “lehe olan hüküm, önceki ve sonraki kanunların ilgili bütün hükümleri olaya uygulanarak ortaya çıkan sonuçların birbiriyle karşılaştırılması suretiyle belirlenir” hükmü karşısında, 765 sayılı TCK"nın 493/1 maddesinde yazılı hırsızlık suçu ile 5237 sayılı Yasada tanımlanan hırsızlık suçunun unsurlarının farklı olduğu, sanığın eyleminin 5237 sayılı Yasanın 142/1-b maddesine uyan hırsızlık; 116/2-4, maddelerine uyan konut dokunulmazlığını bozma suçunu oluşturduğu ve bu suç yönünden CMK"nın 253 ve 254. maddelerinde öngörülen uzlaşma hükümlerinin uygulanma olanağı bulunduğu dikkate alınmadan ve sanığın kolluk görevlilerince yakalandığında; suça konu tüfeği sakladığı yeri söyleyerek kısmi iadeyi sağladığının anlaşılmasına göre; müştekiye kısmi iadeye rıza gösterip göstermediği sorulduktan sonra 5237 sayılı TCK"nın 168/1-4. maddesinin uygulanması olanağı da değerlendirilerek sonucuna göre lehe yasanın belirlenmesi gerektiği gözetilmeden, hatalı bir karşılaştırma sonucu 765 sayılı Yasanın lehe olduğunun kabulü ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... müdafiinin temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, sanık hakkında CMUK.326/son maddesinin gözetilmesine; 18.12.2012 gününde oybirliğiyle karar verildi.