Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2021/22488 Esas 2022/1418 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : 5411 sayılı Bankacılık Kanununa muhalefet
HÜKÜM : İlk derece mahkemesinin 2013/85 esas sayılı dosyada verilen sanık ...'ın beraatine ilişkin hüküm ile ilgili katılan banka vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine; ilk derece mahkesinin 2013/85 esas sayılı dosyası ile birleşen 2014/6 esas sayılı dosyada verilen sanık ...'ın mahkumiyetine ilişkin hüküm ile ilgili sanık müdafiinin istinaf başvurusunun esastan reddine; sanık ...'ın mahkumiyetine ilişkin ilk derece mahkemesi hükmünün düzeltilerek sanığın beraatine

Bölge Adliye mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
Hükmolunan cezanın nevi ve miktarına göre sanık ... müdafiinin duruşma talebinin CMK'nun 299. maddesi gereğince reddine karar verilerek yapılan incelemede;
I. Sanık ...’ın beraatine ilişkin hükümle ilgili istinaf talebinin esastan reddi kararına yönelik katılan banka vekilinin temyiz talebinin incelenmesinde;
5271 sayılı CMK'nun 288. ve 294. maddelerinde yer alan düzenlemeler nazara alınıp aynı Kanunun 289. maddesinde sayılan kesin hukuka aykırılık halleri ve katılan banka vekilinin temyiz dilekçesinde belirttiği nedenler de gözetilerek yapılan değerlendirmede, Bölge Adliye Mahkemesi tarafından gerçekleştirilen inceleme neticesinde vaki istinaf başvurusunun esastan reddine dair kurulan hükme yönelik temyiz sebepleri yerinde görülmediğinden, katılan banka vekilinin temyiz isteminin 5271 sayılı CMK'nun 302/1. madde ve fıkrası gereğince ESASTAN REDDİNE,
II. Sanık ...’ın mahkumiyetine ilişkin hükümle ilgili istinaf talebinin düzeltilerek esastan reddi kararı neticesinde verilen beraat kararına yönelik katılan banka vekilinin temyiz talebinin incelenmesinde;
05/08/2017 tarihinde Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 20/7/2017 tarihli ve 7035 sayılı Kanunun 15 inci maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK'nun 280/1-a maddesindeki '' (1) Bölge adliye mahkemesi, dosyayı ve dosyayla birlikte sunulmuş olan delilleri inceledikten sonra; a)İlk derece mahkemesinin kararında usule veya esasa ilişkin herhangi bir hukuka aykırılığın bulunmadığını, delillerde veya işlemlerde herhangi bir eksiklik olmadığını, ispat bakımından değerlendirmenin yerinde olduğunu saptadığında istinaf başvurusunun esastan reddine, 303 üncü maddenin birinci fıkrasının (a), (c), (d), (e), (f), (g) ve (h) bentlerinde yer alan ihlallerin varlığı hâlinde hukuka aykırılığın düzeltilerek istinaf başvurusunun esastan reddine, ... Karar verir '' ve aynı Yasanın 303/1-a maddesindeki ''(1) Hükme esas olarak saptanan olaylara uygulanmasında hukuka aykırılıktan dolayı hüküm bozulmuş ise, aşağıdaki hâllerde Yargıtay davanın esasına hükmedebileceği gibi hükümdeki hukuka aykırılığı da düzeltebilir: a) Olayın daha ziyade aydınlanması gerekmeden beraate veya davanın düşmesine ya da alt ve üst sınırı olmayan sabit bir cezaya hükmolunması gerekirse'' şeklindeki düzenlemeler karşısında; ilk derece mahkemesinden gelen dava dosyasının tekemmül ettiği, başkaca toplanması gereken delil bulunmadığı hallerde bölge adliye mahkemesince duruşma açılmaksızın "hukuka aykırılığın düzeltilerek istinaf başvurusunun esastan reddine" şeklinde sanığın beraatine, davanın düşmesine ya da alt ve üst sınırı olmayan sabit bir cezaya hükmolunmasına karar verilebileceği, CMK'nun 303/1-a maddesinde verilen yetkinin derhal beraat kararı verilebilecek hallere münhasır olmadığı gözetilerek tebliğnamedeki görüşe iştirak edilmeyerek yapılan incelemede,
5271 sayılı CMK'nun 288. ve 294. maddelerinde yer alan düzenlemeler nazara alınıp aynı Yasanın 289. maddesinde sayılan kesin hukuka aykırılık halleri ile katılan vekilinin temyiz dilekçesinde belirttiği nedenler de gözetilerek yapılan değerlendirmede, Bölge Adliye Mahkemesi tarafından gerçekleştirilen inceleme neticesinde vaki istinaf başvurusunun kabulü ile hükmün kaldırılarak sanığın müsnet suçtan beraatine dair kurulan hükme yönelik temyiz sebepleri yerinde görülmediğinden, katılan banka vekilinin temyiz isteminin 5271 sayılı CMK'nun 302/1. madde ve fıkrası gereğince ESASTAN REDDİNE,
III. Sanık ...’ın mahkumiyetine ilişkin hükümle ilgili istinaf talebinin esastan reddi kararına yönelik sanık müdafiinin temyiz talebinin incelenmesinde;
5271 sayılı CMK'nun 288. ve 294. maddelerinde yer alan düzenlemeler nazara alınıp aynı Kanunun 289. maddesinde sayılan kesin hukuka aykırılık halleri ve sanık müdafiinin temyiz dilekçesinde belirttiği nedenler de gözetilerek yapılan değerlendirmede, Bölge Adliye Mahkemesi tarafından gerçekleştirilen inceleme neticesinde vaki istinaf başvurusunun esastan reddine dair kurulan hükme yönelik temyiz sebepleri yerinde görülmediğinden, sanık müdafiinin temyiz isteminin 5271 sayılı CMK'nun 302/1. madde ve fıkrası gereğince ESASTAN REDDİNE, tazminine hükmedilen 435.173,19 TL üzerinden hesaplanan 29.729,68 TL nispi temyiz onama harcının sanıktan alınmasına, 28.02.2019 tarihinde yürürlüğe giren 20.02.2019 tarihli ve 7165 sayılı Kanunun 8. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK'nun 304. maddesi uyarınca dosyanın ... Ağır Ceza Mahkemesi'ne, kararın bir örneğinin ise bilgi için ... Bölge Adliye Mahkemesi 16. Ceza Dairesi'ne gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 25.01.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.