MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davalı ... vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacılar vekili, davalıların işleteni ve trafik (ZMSS) sigortacısı olduğu aracın sebebiyet verdiği trafik kazasında davacı ..."in eşi, diğer davacıların babası olan karşı araç sürücüsü ..."nın vefat ettiğini ileri sürerek, ıslahla birlikte davacı eş ... için 48.512,18 TL, ... için 4.009,85 TL, ... için 3.200,70 TL, .... için 705,44 TL, .... için 50,00 TL, ... için 50,00 TL destekten yoksun kalma tazminatı ile 1.900,00 TL cenaze/def"in gideri zararının ve davacı ... için 20.000,00 TL, davacı çocukların her biri için 10.000,00"er TL manevi tazminatın (davalı sigorta şirketi maddi tazminattan sorumlu olmak üzere) faiziyle davalılardan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalılar vekilleri, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece toplanan delillere göre, davacı ..."in destekten yoksun kalma tazminatı talebinin 47.826,89 TL yönünden kısmen kabulüne, diğer davacıların ıslah edilen destekten yoksun kalma tazminatı talepleri ile cenaze-def"in giderine yönelik ıslah edilen talebin kabulüne, manevi tazminat taleplerinin ise; davacı eş ... için 10.000,00 TL, diğer davacılar için 5.000,00"er TL yönünden kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm, davalı ... vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava, trafik kazasından kaynaklanan maddi ve manevi tazminat istemine ilişkindir.
1-6100 sayılı HMK.nun geçici 3/2 maddesi delaletiyle HUMK.nun 427. (HMK 341 ve 361.) maddesinde öngörülen temyiz kesinlik sınırı 1.1.2013 tarihinden itibaren 1.822,00 TL’ye çıkarılmıştır.
Somut olayda, mahkemece davacı ... için 705,44 TL, ... için 50,00 TL, ... için 50,00 TL maddi tazminata karar verilmiş olup, temyize konu karar anılan yasanın yürürlüğünden sonra verildiğinden kesin niteliktedir.
Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 1.6.1990 gün 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay’ca da temyiz isteminin reddine karar verilebileceğinden, davalı vekilinin anılan davacılar için hükmedilen maddi tazminata ilişkin temyiz dilekçesinin mahkeme hükmünün kesin olması nedeniyle reddi gerekmiştir.
2-Mahkemece toplanıp değerlendirilen delillere, özellikle manevi tazminat talebi ile ilgili olarak hüküm kurulurken olayın meydana geliş şekli, tarafların ekonomik ve sosyal durumları, olay nedeniyle duyulan acı ve elemin derecesi ve B.K.nun 47.maddesindeki (6098 S.TBK md.56) özel haller dikkate alınmış bulunduğuna göre, davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
3-Davalı ... Vekilinin diğer temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Davalı sigorta şirketince dava açılmadan önce 15.3.2011 tarihinde davacı tarafa toplam 76.348,00 TL ödeme yapılmış olup, davadan önce yapılan bu kısmi ödeme hesaplanan tazminattan mahsup edilmekle birlikte sigorta şirketinin ödemesi güncellenmemiştir. Bu durumda, yarar ve zararın denkleştirilmesi ilkesi uyarınca 15.3.2011 ödeme tarihinden rapor tarihine kadar kısmi ödemeye işleyen faiz tutarının eklenmesi suretiyle bulunacak güncellenmiş değerin hesaplanan tazminattan mahsubu gerektiğinden, hesap bilirkişisinden bu yönden ek rapor alınarak sonucuna göre karar verilmesi gerekirken, güncelleme yapılmadan yazılı şekilde tazminata hükmedilmesi doğru görülmemiştir.
SONUÇ; Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle, davalı ... Vekilinin davacılar ..., ... ve ... için hükmedilen maddi tazminata yönelik temyiz dilekçesinin mahkeme hükmünün kesin olması nedeniyle reddine, (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle, davalı ... Vekilinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, (3) nolu bentte açıklanan nedenlerle, davalı ... vekilinin diğer temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalı ...."ye geri verilmesine 16.3.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.