MAHKEMESİ :Asliye Hukuk (İş) Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili, davacının davalı işveren yanında 04/07/2005 yılında işe başladığını, 30/06/2014 tarihine kadar aralıksız olarak işçi statüsünde görev yaptığını, kanal işçiliğini üstlendiğini, davacının işverence yenilenen ihale sonucunda işten çıkartıldığını, kendisine önceden herhangi bir bildirim ve ödeme yapılmadığını, tüm çalışma süresi boyunca davacının işyerinin davalı belediyenin hizmet binaları olduğunu, emir ve talimatların belediye yetkililerince verildiğini, taşeron alt işverenler değişiklik gösterse dahi asıl işverenin davalı belediye olduğunu, davacının çalışma saatlerinin hafta içi 08:00-17:00,cumartesi günleri 08:00-13:00 arası olduğunu, davacının çalıştığı süreye ilişkin hak ettiği yıllık izinlerinin büyük bir kısmını kullanamadığını, bu sürelerin karşılığının da davacıya ödenmediğini belirterek kıdem ve ihbar tazminatı ile yıllık izin alacağının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece, yapılan yargılama sonucunda toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, yazılı gerekçe ile davanın kabulüne karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasında davacının yıllık izin ücreti alacağının hesaplanması noktasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
4857 sayılı İş Kanunu"nun 59. maddesinde, iş sözleşmesinin herhangi bir sebeple sona ermesi halinde, işçiye kullandırılmayan yıllık izin sürelerine ait ücretlerin son ücret üzerinden ödeneceği hükme bağlanmıştır. Yıllık izin hakkının ücrete dönüşmesi için iş sözleşmesinin feshi şarttır. Bu noktada sözleşmenin sona erme şeklinin ve haklı olup olmadığının önemi bulunmamaktadır.
Yıllık izinlerin kullandırıldığı noktasında ispat yükü işverene aittir. İşveren yıllık izinlerin kullandırıldığını imzalı izin defteri veya eşdeğer bir belge ile ispatlamalıdır.
Somut olayda davacı vekili davacının hak ettiği yıllık izinlerinin büyük kısmını kullanmadığını iddia etmiştir.Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda davacının sekiz yıllık kıdemine göre 130 gün yıllık izin hakkı bulunduğu belirterek yıllık izin ücreti alacağı hesaplanmıştır.
Mahkemece, davacının davayı somutlaştırma yükü (HMK 194), hakimin de davayı aydınlatma yükümlülüğü (HMK m. 31) bulunduğu göz önüne alınarak, davacının yaklaşık sekiz yıllık çalışma süresi boyunca hiç yıllık izin kullanmadığı hayatın olağan akışına ters olduğundan,ayrıca dava dilekçesindeki yıllık izinlerinin büyük kısmını kullanmadığı beyanıda dikkate alınarak davacının beyanı alındıktan sonra tüm deliller birlikte değerlendirilip, sonucuna göre karar verilmesi gerekirken, eksik inceleme ile yazılı şekilde talebin reddine karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan hükmün yukarıda açıklanan sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 21.02.2019 gününde oybirliği ile karar verildi.