13. Ceza Dairesi Esas No: 2011/25752 Karar No: 2012/27309 Karar Tarihi: 18.12.2012
Kamu kurum ve kuruluşlarındaki eşya hakkında hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2011/25752 Esas 2012/27309 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık, kamu kurum ve kuruluşlarındaki eşya hakkında hırsızlık suçundan mahkum oldu. Mahkemeye göre, suç sanıklar tarafından işlendi ve usul ve yasaya aykırılık bulunmadı. Ancak eylemin hangi zaman diliminde gerçekleştiği belli olmadığı için, şüpheden sanık yararlanarak gündüz işlendiği kabul edilerek cezada artırıma gidilmesine karar verildi. Sanıkların temyiz itirazları kabul edildi ve hüküm fıkrasından cezaya artırım yapılması kısmı çıkarılarak hapis cezası 2 yıl olarak belirlendi. Kararda geçen kanun maddeleri 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 58., 143/1. ve 142/1-a maddeleridir.
(Kapatılan)13. Ceza Dairesi 2011/25752 E. , 2012/27309 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Kamu kurum ve kuruluşlarındaki eşya hakkında hırsızlık HÜKÜM : Mahkumiyet
Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Zonguldak 1.Asliye Ceza Mahkemesinin 2005/553E – 30K sayılı kararı ile tekerrüre esas eski hükümlülüğü bulunan sanık ... hakkında 5237 sayılı TCK"nın 58. maddesinin uygulanmaması karşı temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır. Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanıklar tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak; Eylemin hangi zaman diliminde gerçekleştiğinin belli olmaması nedeniyle şüpheden sanık yararlanır ilkesi gereği gündüz işlendiğinin kabulü gerektiğinin anlaşılması karşısında 5237 sayılı TCK"nın 143/1. maddesiyle cezadan artırım yapılması, Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ... ve ..."in temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığıyla 1412 sayılı CMUK"un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından 5237 sayılı TCK"nın 143. maddesinin uygulanmasına ilişkin kısmın çıkarılarak, 142/1-a maddesi uyarınca sanıklara verilen hapis cezasının 2 yıl olarak belirlenmesi suretiyle, eleştiri dışında diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 18.12.2012 tarihinde oybirliği ile karar verildi.