Hırsızlık - mala zarar verme - işyeri dokunulmazlığını bozma - Yargıtay 22. Ceza Dairesi 2015/14598 Esas 2016/10159 Karar Sayılı İlamı

22. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/14598
Karar No: 2016/10159
Karar Tarihi: 13.06.2016

Hırsızlık - mala zarar verme - işyeri dokunulmazlığını bozma - Yargıtay 22. Ceza Dairesi 2015/14598 Esas 2016/10159 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, bir kişinin hırsızlık, mala zarar verme ve işyeri dokunulmazlığını bozma suçlarından mahkum olduğunu belirtir. Temyiz itirazlarının büyük çoğunluğu yerinde görülmemiştir ancak, Anayasa Mahkemesi tarafından 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptal edilmesinin gözetilmesi gerektiğine karar verilmiştir. Sanığın velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından yoksunluğun infaz tarihine kadar uygulandığı, ancak sadece kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise yoksunluğun koşullu salıverme tarihine kadar uygulanması gerektiği halde böyle bir karar verilmediği için karar bozulmuştur. Yeniden yargılamayı gerektirmediği için hüküm fıkrasından 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesinin uygulanması ve ilgili kısımların çıkartılması ile karar düzeltilerek onanmıştır. 5237 sayılı TCK'nin 53/1-2-3. maddelerinin uygulaması gerektiği belirtilmiştir.

22. Ceza Dairesi 2015/14598 E. , 2016/10159 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, mala zarar verme, işyeri dokunulmazlığını bozma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, kararların nitelik, cezaların türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Dosya kapsamında diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1-Anayasa Mahkemesi"nin karar tarihinden sonra 24/11/2015 günlü Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin kararının gözetilmesinde zorunluluk bulunması,
2-Sanığın, 5237 sayılı TCK"nin 52/1. maddesinin (c) fıkrasındaki, velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından yoksunluğun infaz tarihine kadar; sadece kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise yoksunluğun koşullu salıverme tarihine kadar uygulanmasına karar verilmemesi suretiyle, aynı maddenin üçüncü fıkrasına aykırı davranılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."nun temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin bu sebeplerden dolayı 1412 sayılı CMK"nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak bu aykırılık yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığıyla 1412 sayılı CMUK"nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesinin uygulanması ile ilgili kısımlar çıkartılarak yerlerine "Sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nin 53/1-2-3. maddesinin uygulanmasına," cümlesinin eklenmesi suretiyle, usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 13/06/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.