Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2020/3016 Esas 2020/3841 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ:Ticaret Mahkemesi

Davacı ... San. ve Tic. AŞ vekili Avukat ... tarafından, davalı ... aleyhine 11/09/2015 gününde verilen dilekçe ile alacak istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 24/10/2019 günlü kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
1-)Dosyadaki yazılara, kararın bozmaya uygun olmasına, delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.
2-) Davalının diğer temyiz itirazlarının incelenmesinde; Dava, özelleştirme nedeniyle ... Lastik Sanayi ve Ticaret AŞ’den nakil ile ayrılan işçilerin açmış oldukları ve lehlerine sonuçlanan davalar sonucunda ve akabindeki icra takipleri neticesinde hak sahiplerine ödenen kıdem ve ihbar tazminatlarına ilişkin bedellerin davalıdan rücuen tazmini istemine ilişkindir. Mahkemece, istemin kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Gerekçeli karar başlığına dava tarihi olarak 02/09/2009 yazılması gerekirken 11/09/2015 yazılmış olmasının maddi hatadan kaynaklandığı ve mahallinde düzeltilebileceği anlaşılmakla, bu husus bozma nedeni yapılmamıştır.4046 sayılı Özelleştirme Uygulamaları Hakkında Kanunu"nun muafiyet başlıklı 27. maddesinin (a) bendinde; "" Bu Kanun hükümleri gereğince yapılacak özelleştirme uygulamalarına ilişkin işlemler (danışmanlık hizmet alımları ile nihai devir işlemlerine ilişkin sözleşmeler dâhil) Katma Değer vergisi hariç her türlü vergi, resim ve harçtan muaftır. İdarenin taraf olduğu dava ve takiplerde, İdare her türlü harçtan muaftır. Özelleştirme uygulamalarına ilişkin idari davalar, ilk derece mahkemesi olarak Danıştayda görülür."" düzenlemesine yer verilmiştir. Anılan yasal düzenleme uyarınca davalı ... harçtan muaf olmasına rağmen davalının harçla sorumlu tutulması doğru değildir. Ne var ki; bu yanılgının giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden mahkeme kararının HUMK"un 438/7. maddesi uyarınca düzeltilerek onanması uygun görülmüştür.SONUÇ: Temyiz edilen kararın, yukarıda (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle, hüküm fıkrasının 2. ve 7. bentlerinin tümden silinerek yerlerine; “ 2- Davalı 4046 sayılı yasanın 27.maddesi uyarınca harçtan muaf olduğundan harç alınmasına yer olmadığına, davacı tarafından yatırılan 744,10 TL harcın karar kesinleştiğinde ve istek halinde davacıya iadesine” cümlesinin yazılmasına, davalının diğer temyiz itirazlarının (1) numaralı bentte gösterilen nedenlerle reddi ile kararın düzeltilmiş bu biçimi ile ONANMASINA 11/11/2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.