Esas No: 2021/26658
Karar No: 2022/1542
Karar Tarihi: 26.01.2022
Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2021/26658 Esas 2022/1542 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Ceza Dairesi tarafından verilen bir kararda, sanıkın orman yangınına sebep olmak suçundan mahkumiyet hükmünün kaldırılarak beraat etmesine hükmedildiği belirtiliyor. Ancak sanıkların istinaf başvuruları ve temyiz talepleri nedeniyle kararın incelendiği ve bazı sanıkların hükümsüz olduğu, bazılarına ise mahkumiyet kararı verilmesi gerektiği sonucuna varıldığı ifade ediliyor.
Kararın sonunda, 5271 sayılı CMK'nun 286/2-g maddesi uyarınca, ilk derece mahkemelerinden verilen on yıl veya daha az hapis cezasını veya adlî para cezasını gerektiren suçlarla ilgili beraat kararlarına yönelik istinaf başvurularının esastan reddedileceği belirtiliyor. Ayrıca, 5271 sayılı CMK'nun 288 ve 294. maddelerinde yer alan düzenlemeler nazara alındığında yapılan değerlendirmede, Bölge Adliye Mahkemesi tarafından yapılan yargılama sonucunda vaki istinaf başvurusu kabul edilerek mahkumiyet hükmünün kaldırılarak sanık hakkında kurulan beraat hükmüne yönelik temyiz başvurusunun ESASTAN REDDİNE edildiği belirtiliyor. Kararın sonunda bu maddelerin hangi halleri kapsadığına dair açıklama yapılmıyor.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : 6831 sayılı Yasaya aykırılık
HÜKÜM : Sanık ... hakkında ilk derece mahkemesince verilen beraat hükmüne yönelik istinaf başvurusunun esastan reddine, sanık ...'ın mahkumiyet hükmüne ilişkin ilk derece mahkemesi hükmünün kaldırılarak sanığın beraatine
Bölge Adliye Mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
Katılan ... İdaresi vekilinin 19.01.2021 havale tarihli temyiz dilekçesinde; sanıklardan ...'in istinaf dilekçesinin incelenmemesi nedeniyle eksik ve hatalı inceleme yapıldığı, sanıklar ... ve ...'in ise taksirle orman yangınına sebep verdikleri, sanık ...'in taksirinin bulunmadığı yönündeki kararın hatalı olduğuna yönelik temyiz talepleri değerlendirildiğinde, katılan ... İdaresi vekilinin temyiz taleplerini tüm sanıklara hasrettiği anlaşılmakla yapılan incelemede;
1-Sanık ... yönünden yapılan temyiz itirazlarının incelenmesinde,
Sanık ... hakkında ... Asliye Ceza Mahkemesinin 21/03/2019 tarih ve 2014/460 (E) ve 2019/144 (K) sayılı kararı ile verilen mahkumiyet hükmünün sanık tarafından süresinden sonra istinaf edildiği gerekçesi ile aynı Mahkemenin 17/04/2019 tarihli ek kararı ile istinaf talebinin red edildiği, ek kararın sanığa usulüne uygun tebliğ edildiği ve ek kararın sanık tarafından istinaf edilmediği, dolayısı ile Bölge Adliye Mahkemesince sanık ... hakkında istinaf incelenmesinin de yapılamadığı anlaşılmakla, temyiz incelemesine konu edilebilecek bir hüküm bulunmadığı anlaşılmakla dosyanın incelenmeksizin iadesi için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı'na TEVDİİNE,
2-Sanık ... yönünden yapılan temyiz itirazlarının incelenmesinde,
Sanık ... hakkında ilk derece mahkemesince verilen beraat kararına yönelik istinaf talebinin esastan reddine karar verildiği anlaşılmakla;
Hükmedilen cezanın miktar ve türü gözetildiğinde, 5271 sayılı CMK'nun 286/2-g maddesi uyarınca, ilk derece mahkemelerinden verilen on yıl veya daha az hapis cezasını veya adlî para cezasını gerektiren suçlarla ilgili beraat kararlarına yönelik istinaf başvurusunun esastan reddine dair Bölge Adliye Mahkemesi kararlarının temyizi mümkün olmadığından, katılan ... İdaresi vekilinin temyiz isteminin 5271 sayılı CMK'nun 298. maddesi uyarınca REDDİNE,
3-Sanık ... yönünden yapılan temyiz itirazlarının incelenmesinde,
5271 sayılı CMK'nun 288 ve 294. maddelerinde yer alan düzenlemeler nazara alınıp aynı Kanun'un 289. maddesinde sayılan kesin hukuka aykırılık halleri ile katılan vekilinin temyiz dilekçesinde belirttiği nedenler de gözetilerek yapılan değerlendirmede, Bölge Adliye Mahkemesi tarafından yapılan yargılama sonucunda vaki istinaf başvurusunun kabulü ile mahkumiyet hükmünün kaldırılarak sanık hakkında kurulan beraat hükmüne yönelik katılan vekilinin suçun sübuta erdiği ve sanık hakkında mahkumiyet kararı verilmesi gerektiğine dair temyiz sebepleri yerinde görülmediğinden, katılan vekilinin temyiz isteminin 5271 sayılı CMK'nun 302/1. madde ve fıkrası gereğince ESASTAN REDDİNE, 28.02.2019 tarihinde yürürlüğe giren 20.02.2019 tarih ve 7165 sayılı Kanunun 8. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK'nin 304. maddesi uyarınca dosyanın ... Asliye Ceza Mahkemesi'ne, kararın bir örneğinin ... Bölge Adliye Mahkemesi 11. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı'na TEVDİİNE, 26/01/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.
Sayın kullanıcılarımız, siteden kaldırılmasını istediğiniz karar için veya isim düzeltmeleri için bilgi@abakusyazilim.com.tr adresine mail göndererek bildirimde bulunabilirsiniz.