Özel hayatın gizliliğini ihlal - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2013/27761 Esas 2014/16603 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
12. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/27761
Karar No: 2014/16603
Karar Tarihi: 07.07.2014

Özel hayatın gizliliğini ihlal - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2013/27761 Esas 2014/16603 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, bir metro istasyonunda yürüyen merdivenleri kullanarak dışarı çıkarken bir kadının etek altına odaklanarak bilgisi ve rızası dışında erojen bölgelerinin görüntülerini kaydettiği iddiasıyla özel hayatın gizliliğini ihlal suçundan mahkum edilmiştir. Ancak mağdurun şikayetinden vazgeçtiği ortaya çıktığına göre, TCK'nın 139/1 maddesi gereğince dava düşmeliydi. Bu nedenle, karar bozulmuş ve dava düşürülmüştür. Mahkeme kararında bahsedilen kanun maddeleri TCK'nın 134/1-2, 139/1, 73/4, 73/6 ve CMK'nın 223/8'dir. Bu maddeler özel hayatın gizliliğinin ihlali suçunun şikayete bağlı olması, şikayet koşulunun gerçekleşmemesi halinde davanın düşmesi ve adli emanetin saklanması ile ilgilidir.
12. Ceza Dairesi         2013/27761 E.  ,  2014/16603 K.

    "İçtihat Metni"

    Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
    Suç : Özel hayatın gizliliğini ihlal
    Hüküm : TCK"nın 134/1-son, 62/1, 53/1-2-3. maddeleri gereğince mahkumiyet

    Özel hayatın gizliliğini ihlal suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
    Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin hükmün açıklanmasının geri bırakılmamasına ilişkin yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine; ancak,
    Oluşa ve dosya kapsamına göre, sanığın, ... Metro İstasyonundaki yürüyen merdivenleri kullanarak dışarı çıkış yapmakta olan mağdureye yaklaşıp, kamera fonksiyonunu açık halde bıraktığı cep telefonunun çekim yönünü, mağdurenin etek altına odaklayarak, onun bilgisi ve rızası dışında, erojen bölgelerinin görüntülerini kaydettiği iddia ve kabulüne konu olayda,
    Sanığa isnat edilen ve sübutu kabul edilen TCK"nın 134/1. maddesinin 2. cümlesindeki özel hayatın gizliliğini ihlal suçunun, aynı Kanunun 139/1. maddesi uyarınca soruşturulması ve kovuşturulmasının şikayete tabi olduğu, mağdurenin, 23.05.2012 tarihli oturumda şikayetinden vazgeçtiğini beyan ettiği, aynı oturumda savunması alınan sanığın açıkça vazgeçmeye karşı koymadığı, dosya içeriği itibariyle de, CMK’nın 223/9. maddesindeki derhal beraat kararı verilmesini gerektirir şartlar bulunmadığı nazara alınarak, kovuşturmada şikayet koşulunun gerçekleşmemesi nedeniyle sanık hakkındaki davanın düşmesine karar verilmesi gerekirken, yargılamaya devamla yazılı şekilde sanığın mahkumiyetine karar verilmesi,
    Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, yeniden yargılama gerektirmeyen bu hususta aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, sanık hakkındaki davanın TCK"nın 134/1-2, 139/1, 73/4, 73/6 ve CMK"nın 223/8. maddeleri gereğince DÜŞMESİNE, adli emanetin 2011/6583 sırasında kayıtlı “Em. Müh. Kapalı zarf içerisinde olduğu bildirilen; cep telefonu görüntülerinin aktarıldığı 1 adet CD”nin DOSYADA DELİL OLARAK SAKLANMASINA, 07.07.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.




    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.