Taraflar arasında birleştirilerek görülen davada;
Davacı Ö., satın almış olduğu 155 ada 1 parsel sayılı taşınmazı  davalıların boşaltmadığını ileri sürerek, el atmanın önlenmesi ve kira  bedelinin  tespiti ve  tespit  edilecek bu  bedelin  tahsilini  istemiş, bu  dava  R. Ç.tarafından O.Ş. aleyhine  açılan   elatmanın  önlenmesi  istekli dava  ile birleştirilmiştir.
Davalı O., aleyhine açılan el atmanın önlenmesi ve ecrimisil istekli davaların reddini savunmuş, birleştirilerek görülen  davası  ile  de “borçlarını ödeyememesi ve bu nedenle aleyhine yapılan icra takipleri ve icra işlemleri dolayısıyla taşınmazın icra yoluyla satılmasını istemeyen abisi davalı Ö.in desteğiyle taşınmaz üzerindeki haciz ve ipotekleri kaldırdığını, o sırada devam eden takipler olduğu için adına kayıtlı dava konusu 155 ada 1 parsel sayılı taşınmazı davalı Ö.emlik ettiğini ancak, aralarındaki anlaşma gereğince borçlarını kapattıktan sonra taşınmazın kendisine iade edileceğinin kararlaştırıldığını  ancak iade edilmediğini üstelik muvazaalı bir şekilde davalı R.’e temlik edildiğini, bilahare taşınmazın tekrar davalı Ö.’e devredildiğini” ileri sürerek tapu iptali ve tescil isteğinde bulunmuştur.
Mahkemece, dava konusu taşınmazın kayden davacı Ö.’e ait olduğu gerekçesiyle birleşen 2009/21 esas sayılı dava dosyasındaki el atmanın önlenmesi isteğinin kabulüne, diğer tüm istek ve davaların reddine karar verilmiştir.
Karar, davalı-birleşen dava davacısı O.vekili tarafından süresinde temyiz edilmiş olmakla; Tetkik Hakimi .raporu okundu. Düşüncesi alındı. Dosya incelendi. Gereği görüşülüp, düşünüldü.  
Asıl dava, çaplı taşınmaza el atmanın önlenmesi, birleşen dava tapu iptali ve tescil isteğine ilişkin olup, el atmanın önlenmesi isteğinin kabulüne, O.tarafından açılan tapu iptali ve tescil davasının reddine yönelik mahkeme kararı, O. tarafından temyiz edilmiştir.                             
Birleştirilen davanın  davacısı  O.çekişme konusu taşınmazı borçlarından dolayı haciz tehlikesi ile karşı karşıya olması nedeniyle kardeşi olan Ö.’e satış göstermek suretiyle temlik ettiğini ileri sürmüş olup iddianın bu niteliğine göre taraflar arasındaki hukuki ilişkinin inançlı işlem olduğu sabittir.
Hemen belirtilmelidir ki böylesi bir durumda TMK 6. maddesi uyarınca ispat külfeti kendisinde olan davacı O.’ın, iddiasını 05.02.1947 tarih 20/6 Sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca yazılı bir belge ile kanıtlaması zorunludur. Oysa davacı böyle bir belgesinin bulunduğunu bildirmediği gibi mahkemeye ibraz da etmemiştir.Diğer  taraftan HUMK"nun  293. Maddesi  hükmünün  olayda  uygulama  yeri  de   bulunmamaktadır.
Ne varki,iddiasını yazılı bir belge ile kanıtlaması gereken tarafın (Türk Medeni Kanununun 6. Maddesi) yemin deliline başvurabileceğinde kuşku yoktur. Davacı O. da dava dilekçesinde “…her türlü delil” demek suretiyle yemin deliline de başvurmuştur.
O halde mahkemece; HUMK 337 ve takip eden maddeleri uyarınca davacıya, karşı tarafa yemin verme hakkının bulunduğunun hatırlatılması, yemin edildiği taktirde iddianın kanıtlandığı, aksi taktirde kanıtlanamadığı gözetilerek iptal ve tescil isteği yönünden bir hüküm kurulması, öte  yandan, iptal  davasının  kabulle sonuçlanması halinde  kayıt  maliki  Ö.açtığı  elatmanın  önlenmesi  davasının  da  aktif dava  ehliyetinin sona  ereceği gözetilerek  tapu  iptal-tescil davası  bakımından  verilecek  karara  göre  elatmanın  önlenmesi  davasının  sonuçlandırılması gerekirken, anılan hususun göz ardı edilerek  yazılı  şekilde hüküm kurulması doğru olmadığı gibi kabule  göre  de  el atmanın önlenmesi isteği yönünden kabul edilen davada dava dilekçesinde gösterilen ve harcı ikmal edilen değer yerine keşfen belirlenen ancak harcı ikmal ettirilmeyen değer üzerinden davacı yararına avukatlık ücretine hükmedilmesi de isabetsizdir.
Davalı-birleşen dava davacısı O.vekilinin değinilen temyiz itirazları yerindedir. Kabulü ile hükmün belirtilen nedenlerden ötürü, HUMK’nun 428. maddesi gereğince BOZULMASINA, alınan peşin  harcın  temyiz  edene  geri  verilmesine, 18.04.2011  tarihinde oybirliğiyle  karar  verildi.